بررسی تاثیر جهت گیری صادراتی بر عملکرد شرکت های صادرات محور با نقش میانجی انعطاف پذیری هماهنگ (مورد مطالعه: شرکت های فناور و دانش بنیان شهر مشهد)

امروزه، سرعت تغییرات در حوزه های فناوری و دانش بازار از یک سو و ابتکار عمل همراه با سرعت عمل در حوزه های کسب و کار از سوی دیگر، باعث شده است که عصر امروزی مبدل به عصر رقابتی شود که این رقابت بر میزان دستیابی یک شرکت به اهداف خود که مبتنی بر عملکرد صادراتی است، تاثیرگذار است. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر جهت گیری صادراتی بر عملکرد شرکت های صادرات محور با نقش میانجی انعطاف پذیری هماهنگ (مورد مطالعه: شرکت های فناور و دانش بنیان شهر مشهد) انجام گرفت. این مطالعه ازنظر ماهیت کاربردی و ازنظر روش اجرا توصیفی– همبستگی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را مدیران شرکت های فناور و دانش بنیان مشهد تشکیل دادند که بر اساس روش سرشماری تعداد ۵۰ مدیرعامل شرکت فناور و دانش بنیان به عنوان نمونه آماری انتخاب شده و پرسشنامه ها بین آن ها توزیع گردید. روش نمونه گیری نیز نمونه گیری در دسترس می باشد. برای گردآوری اطلاعات از چهار پرسشنامه بازارگرایی چنگ و کروم(۲۰۱۲)، پرسشنامه سنجش عملکرد صادرات زو و همکاران(۱۹۹۸)، پرسشنامه جهت گیری کارآفرینی بروان(۲۰۱۰) و پرسشنامه انعطاف پذیری استراتژیک سانچز (۲۰۰۵) استفاده گردید. در راستای تجزیه و تحلیل استنباطی داده ها و آزمون فرضیات از روش مدل یابی معادلات ساختاری و از نرم افزارهای SPSS و PLS استفاده شد. یافته ها حاکی از وجود رابطه مثبت و معنادار بین جهت گیری بازار صادراتی، جهت گیری کارآفرینی صادراتی با انعطاف پذیری هماهنگ و عملکرد صادراتی شرکت های فناور و دانش بنیان می باشد. نتایج تحلیل مسیر، نشان دهنده این است که جهت گیری کارآفرینی صادراتی، جهت گیری بازار صادراتی و انعطاف پذیری هماهنگ بر عملکرد صادراتی شرکت های دانش بنیان تاثیر مثبت مستقیم دارند. هم چنین جهت گیری کارآفرینی صادراتی و جهت گیری بازار صادراتی بر انعطاف پذیری هماهنگ تاثیر مثبت مستقیم دارند. همچنین نتایج نشان داد که انعطاف پذیری هماهنگ در رابطه ی بین جهت گیری کارآفرینی صادراتی با عملکرد صادراتی نقش میانجی گری دارد. همچنین انعطاف پذیری هماهنگ در رابطه ی بین جهت گیری بازار صادراتی با عملکرد صادراتی نقش میانجی گری دارد.