بررسی رابطه بین متعییر های مدل بومی پاسخگویی سازمانی با رویکرد اعتماد عمومی در سازمان های دولتی ایران با استفاده از الگوسازی معادلات ساختاری

پژوهش جاری با هدف بررسی تاثیر و تحلیل مسیر بین اجزاء چارچوب مفهومی مدل بومی پاسخگویی سازمانی با رویکرد اعتماد عمومی در سازمان های دولتی ایران می باشد. روش این پژوهش کمی بوده و به لحاظ هدف در زمره مطالعات توصیفی – پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل مدیران و مسئولین سازمان های دولتی استان اردبیل که ۲۳۴ نفر به عنوان شرکت کنندگان پژوهش همکاری کردند و نمونه گیری در این تحقیق بصورت کل شماری انجام پذیرفت. ابزار پژوهش عبارت بود از پرسش نامه محقق ساخته پاسخگویی سازمانی با رویکرد اعتماد عمومی. جهت تجزیه و تحلیل از آمار توصیفی برای توصیف معرف های نمونه های آماری و توصیف مقولات و از آمار استنباطی نیز جهت تحلیل کمی مدل بهره گرفته شد. بجهت اطلاع از یکنواخت بودن و نرمال بودن داده ها و مجوز استفاده از آمار استباطی نیز آزمون (K-S) انجام گرفت که نتایج آزمون نشان از سطح معناداری برای همه متغییرها بود. تحلیل آماری بر روی ۳۱ مضمون و مقوله در قالب شش بعد شرایط علی (۴ مولفه)، عوامل مداخله ای (۵ مولفه)، بسترهای حاکم و یا شرایط زمینه ای (۵ مولفه)، هسته یا پدیده اصلی (۶ مولفه)، راهبردها و استراتژی ها (۶ مولفه) و پیامدها و نتایج (۵ مولفه) که اجزاء چارچوب مفهومی مدل را شامل می شوند؛ بررسی گردید، نتایج معادلات ساختاری نشان داد که متغیرهای تحقیق با ضریب مسیر و T-value معناداری مثبت بر همدیگر تاثیر دارند، نهایتا سایر شاخص های برازندگی مدل ساختاری نیز به تائید شدن مدل مفهومی کمک کردند. نهایتا جهت پاسخگویی بهتر سازمان های دولتی و بدست آوردن اعتماد عموم پیشنهاداتی در این راستا ارائه گردیده است.