مقایسه درآمد صنوبرکاری با محصولات کشاورزی مهم استان زنجان

در بیشتر مناطق دنیا نگاه توسعه دهنده گان جنگلداری به سمت تولید چوب است. در این زمینه نقش صنوبرها در تامین چوب مورد نیازصنایع در برخی مناطق جهان قابل توجه است. با توجه به این که طرح استراحت جنگل برای جنگلهای هیرکانی وارد مرحله اجرا شدهاست، کشت و توسعه صنوبر نسبت به هر دوره دیگری حیاتی است. استان زنجان یک منطقه نیمه خشک تا خشک است و از این نظردارای پوشش جنگل طبیعی بسیار کمی است به طوری که حدود ۲ % سطح استان دارای پوشش درختی و درختچه ای است. به همین دلیل،کشت و توسعه صنوبرکاری برای تامین نیازهای استان از اهمیت زیادی برخوردار است. به منظور بررسی وضعیت صنوبرکاری های استانزنجان تعداد ۳ قطعه نمونه در هر یک از ۳۰ توده منتخب صنوبرکاری برداشت شد. میزان رشد در هکتار و در سال صنوبرکاری های بهتفکیک گونه محاسبه و برحسب قیمت فروش چوب تر مقدار میانگین تولید ناخالص صنوبرکاری های گونه های مختلف محاسبه گردید.برای مقایسه اقتصادی فعالیت صنوبرکاری با تولید محصولات زراعی، از روش ارزش آینده استفاده شد. بدین منظور ارزش آینده پرداختمنظم سالانه تولید صنوبر سیاه، سپیدار و صنوبر اورامریکین محاسبه و با هزینه احداث و نگهداری باغ سیب و تاکستان و تولید محصولاتزراعی لوبیا، گندم ابی، سیب زمینی و پیاز مقایسه شد. نتایج نشان داد که هزینه احداث باغ سیب و انگور با لحاظ نمودن ۲۰ سال عمر مفیدو نرخ بهره ۱۸ درصد به ترتیب مبلغ ۵ / ۵۲ میلیون ریال، ۲ / ۷۱ میلیون ریال خواهد بود. در حالی که هزینه صنوبرکاری برای صنوبر سیاه،سپیدار و اورامریکین مبلغ ۶ / ۶ میلیون ریال می باشد. همچنین احداث باغ سیب پرهزینه تر از احداث باغ انگور بوده و هزینه صنوبرکاری ازاحداث باغ سیب و انگور به مراتب پایینتر است. در بین محصولات زراعی هم، تولید محصول پیاز پرهزینه تر از سایر محصولات است وتولید محصول گندم آبی به سرمایه کمتری نیازمند است. در این میان، تولید محصول سیب زمینی نسبت به سایر فعالیت ها سودآوری بالاتریدارد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که تولید صنوبر در مقایسه با تولید محصولات زراعی و باغی به سرمایه متوسط ولی زمان بیشترینیازمند است و درآمد خالص متوسطی برای تولید کننده ایجاد می کند.