بررسی رابطه گردشگری و توسعه پایدار روستایی (مطالعه موردی: بخش راین شهرستان کرمان)

از تهدیدات مهم جوامع روستایی کشور در سالهای اخیر، افزایش نرخ بیکاری و خروج نسل جوان از اجتماعات روستایی به دلیل نبودفرصتهای شغلی در بخش کشاورزی و فقدان زمینه اشتغال در سایر بخش های اقتصادی است. بررسی ساختار اقتصادی نواحی روستاییکشور و به تبع آن شهرستان کرمان و به خصوص بخش راین گویای این مطلب است که متاسفانه کشاورزی، محور اساسی تامین معیشتبه شمار آمده و در اغلب برنامه های توسعه نیز، مهمترین و تنها رکن اقتصادی روستا را شامل میشود. هدف از این مطالعه، بررسی رابطهگردشگری با توسعه پایدار نواحی روستایی و همچنین بهبود وضعیت بازار محصولات کشاورزی در سال ۱۳۹۶ بر اساس تکمیل پرسشنامهیک نمونه تصادفی از ۳۷۰ نفر از سرپرستان خانوار می باشد. در مرحله اول هرکدام از ابعاد مختلف توسعه نواحی روستایی مشخص و سپسآثار مثبت و منفی گردشگری بر این ابعاد مشخص شده است. نتایج پژوهش نشان داد که با توجه به توزیع داده ها و استفاده از آزمونکروسکال والیس اثر گردشگری بر توسعه نواحی روستایی و بهبود وضعیت بازار محصولات کشاورزی بیشتراز حد میانگین است. با اینوجود در ادامه با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن، نوع ارتباط هر کدام از ابعاد توسعه پایدار و گردشگری مشخص میشود. در انتها باتوجه به وجود رابطه مثبت گردشگری با ابعاد مختلف توسعه پایدار روستایی و همچنین بهبود وضعیت بازار محصولات کشاورزی به ارائهپیشنهادات تکمیلی در خصوص تکمیل و توسعه مدلهای علمی صنعت گردشگری پرداخته شده است .