ساخت و هنجاریابی مقیاس درجه بندی تشخیص اختلال سلوک در دانش آموزان مقطع پنجم ابتدایی شهر تهران (فرم معلمان)

هدف از این مطالعه، تهیه ی پرسش نامه ی رفتاری است که توانایی تشخیص اختلال سلوک را از سایر اختلالات کودکان داشته باشد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع کاربردی است و ۵۱۵ نفر از دانش آموزان مقطع پنجم ابتدایی در شهر تهران در سال تحصیلی ۸۶-۱۳۸۵، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای انجام این مطالعه ابتدا لیستی از ویژگی های اختلال سلوک بر طبق منابع بالینی تهیه و در اختیار متخصصین این رشته قرار گرفت، سپس پرسش نامه تنظیم شده به ۱۰ نفر از معلمین مقطع پنجم ابتدایی داده شد و نظرات ایشان برای رفع ابهامات استفاده شد و   پرسش نامه ی نهایی تنظیم گردید. پایایی پرسش نامه از طریق روش آلفای کرونباخ، تنصیف و آزمون-آزمون مجدد مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: پس از تحلیل عامل به روش مولفه های اصلی و استفاده از چرخش واریماکس، ۵ عامل پرخاشگری، بی مسئولیتی، فریبکاری، خرابکاری و روابط     بین فردی ضعیف استخراج شدند که ۷۰/۷۴ درصد کل واریانس را تبیین می کنند. پایایی پرسش نامه از طریق روش آلفای کرونباخ ۹۷۵/۰، از طریق روش تنصیف ۸۵۸/۰ و از طریق روش آزمون-آزمون مجدد ۹۷۳/۰ به دست آمد. همبستگی آزمون با پرسش نامه ی اختلال سلوک (فرم معلمان) ۸۷۱/۰ می باشد. نقطه ی برش این آزمون با در نظر گرفتن انحراف استاندارد، چارک، آزمون حساسیت و ویژگی و هم چنین صدک، نمره ی ۶۰ انتخاب گردید. نتیجه گیری: نسخه ی نهایی پرسش نامه ی تشخیصی اختلالسلوک (فرم معلمان) با پایایی مناسب تهیه گردید.