برآورد میانه دز موثر و ماکزیمم دز موثر داروی آدرنالین بر میزان انقباض آئورت سینه ای موش های دیابتی مواجهه یافته با دانه پسیلیوم
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 85
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_DMED-24-6_005
تاریخ نمایه سازی: 8 آبان 1402
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: هدف اصلی توسعه دارو، یافتن دز یا دامنه دز دارویی است که موثر و ایمن باشد. یکی از اهداف مهم در مطالعات دارویی برآورد دزهای هدف می باشد که برای این مهم معمولا از طرح موازی استفاده می شود. هدف از این مطالعه تعیین میانه دز و حداکثر اثر داروی آدرنالین بر میزان انقباض آئورت سینه ای موش های دیابتی که به آن ها دانه اسفرزه داده شده بود، است. مواد و روش ها: تحقیق حاضر یک مطالعه تجربی با پنج دز مختلف داروی آدرنالین بر روی چهل موش صحرایی نر سفید نژاد ویستار، در محدوده وزنی ۸/۹± ۳۰۲ گرم و در محدوده سنی ۱۲تا۱۴ ماه می باشد. در این مطالعه، چهار مدل دز پاسخ (خطی، ایماکس، درجه دو و ایماکس سیگموئید) برای برازش به داده ها در نظر گرفته شد. درنهایت برای انتخاب مدل از معیار آکائیک استفاده شد و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار R انجام شد. نتایج: با استفاده از معیار آکائیک (AIC) مدل ایماکس بهترین مدل شناخته شد و براساس آن میانه دز موثر ۸۱۰×۶/۶ مولار برآورد شد و حداکثر اثر با استفاده از این مدل ۳۸/۱ گرم در واحد سطح برآورد شد. نتیجه گیری: نیمی از ماکزیمم اثر میزان انقباض آئورت سینه ای موش های دیابتی که به آن ها دانه اسفرزه داده شده، در دز۸۱۰×۶/۶ مولار از داروی آدرنالین رخ می دهد و باتوجه به مقدار حداکثر اثر یعنی ۳۸/۱ گرم در واحد سطح، می توان نتیجه گرفت که از این نقطه به بعد هرچه میزان دز را زیادتر کنیم، در میزان انقباض تغییری مشاهده نمی کنیم.
نویسندگان
روح الله روهنده
عضو هیئت علمی، دانشکده علوم پزشکی آبادان، آبادان، ایران
علیرضا سلطانیان
دانشیار، گروه آمار زیستی و مرکز تحقیقات مدل سازی بیماری های غیرواگیر دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی، همدان، ایران
سقراط فقیه زاده
استاد ، گروه آمارزیستی و اپیدمیولوژی ، دانشکده پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی زنجان. تهران ، ایران
مهرداد روغنی
استاد، گروه آمار زیستی دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران،
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :