مطالعه تطبیقی رفتار استنادی و میزان مشارکت گروهی نویسندگان نشریات بهداشت عمومی ایران و نیوزیلند در پایگاه اطلاعاتیDirectory of Open Access Journals(DOAJ)

مقدمه: بررسی و مطالعه منابع مقالات منتشر شده منعکس­کننده الگوی رفتاری استفاده از منابع توسط پژوهشگران است که می تواند مبنایی برای اکثر کتابخانه ها به منظور فرآهم­آوری مواد کنابخانه­ای مورد استفاده قرار گیرد. این پژوهشبا هدف مطالعه تطبیقی میزان مشارکت گروهی نویسندگان و رفتار استنادی نشریات بهداشت عمومی ایران و نیوزیلند در  پایگاه اطلاعاتی DOAJ بین سال های ۲۰۱۰ – ۲۰۱۲ میلادی انجام شد.روش بررسی: با استفاده از تحلیل استنادی و نوع مطالعه توصیفی – مقطعی و همچنین با استفاده از روش تحلیل هم تالیفی استفاده شده است.جامعه پژوهش شامل ۱۰ مجلهدر حوزه بهداشت عمومی از دو کشور ایران و نیوزیلند انتخاب گردید که از نظر زمانی نیز با همدیگرنیز یکسان بودنداین مجلات شاملJournal of Addiction and health­، International Journal of Preventive Medicine ، Iranian Journal of Environmental Health Science & Engineering ، Journal  of Research in Health Sciences و Iranian Journal of Public  Health و نشریه های نیوزیلندی clinical Medicine Insights: Reproductive Health ، Environmental Health Insights ، Health Care and Informatics Review Online ، Substance Abuse: Research and Treatment و Journal of Primary Health Careبوده است. داده­ها با مراجعه به پایگاه اطلاعاتی DOAJ و جستجوی نشریات حوزه بهداشت عمومی کشور ایران و نیوزیلند انجام شد. از نشریات دو کشور تعداد ۲۳۲۳۹ استناد استخراج گردید، و با استفاده از نرم افزار EXCEL و آمار توصیفی بررسی گردید.یافته­ها: ایران با تعداد ۹ مجله معادل ۱۰/۴ درصد در رتبه پنجم و نیوزیلند با تعداد ۸ مجله معادل ۶۵/۳ درصد در رتبه ششم مجلات نمایه کرده در پایگاه اطلاعاتی DOAJ قرار دارد. استنادهای مقالات نشریات ایرانی و نیوزیلندی از مجموع ۸۵۰ مقاله ۷/۷۸ درصد مربوط به کشور ایران و ۳/۲۱ درصد  توسط نیوزیلندی ها منتشر شده است و از ۲۳۲۳۹ استناد در مقالات ۵/۷۷ درصد مربوط به کشور ایران و ۵/۲۲ درصد مربوط به مجلات نیوزیلند بوده است.  هر مقاله ایرانی به طور متوسط به۹۳/۲۶ متن استناد شده است.و هر مقاله نیوزیلندی به طور متوسط به ۸۳/۲۸ متن استناد شده است. از مجموع ۶۶۹ مقاله ایرانی منتشر شده، ۹/۴ درصد مقالات بدون همکار و ۱/۹۵ درصد از مقالات دارای نویسنده همکار بوده در حوزه بهداشت عمومی بوده است؛ و از مجموع ۱۸۱ مقاله منتشر شده نیوزیلندی، ۰۵/۱۱ درصد از مقالات بدون همکار و ۹۵/۸۸ درصد مقالات دارای نویسنده همکار بوده است. همچنین یافته ها نشان داد که،  شاخص همکاری در هر مدرک ایرانی و نیوزیلندی برای هر مدرک به ترتیب برابر۴۰/۴ ، ۹۳/۳ است.نتیجه گیری:به طور کلی یافته­های این پژوهش نشان از مشارکت گروهی از سوی پژوهشگران حوزه بهداشت عمومی در ایران و کشور نیوزیلند را دارد که در مقایسه با دیگر پژوهش­های انجام شده در حوزه­های مختلف نشان از سیر به سمت مشارکت های گروهی است.