فراوانی علائم افسردگی وافکار خودکشی در کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان

مقدمه وهدف: افسردگی یکی از اختلالات شایع روانپزشکی است که در عملکرد اجتماعی ، شغلی وتحصیلی اختلال ایجاد می کند. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی فراوانی افسردگی وافکارخودکشی در کارورزان پزشکی بود. مواد و روش: این پژوهش یک مطالعه مقطعی تحلیلی است که بر روی کل کارورزان  پزشکی  دانشگاه علوم پزشکی کاشان (۱۶۰n=) در سال ۱۳۹۳انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات شامل مقیاس افسردگی بک ۲۸ سوالی و پرسشنامه حاوی  اطلاعات فردی و عوامل مرتبط با افسردگی بود. داده ها پس از جمع آوری وارد نرم افزار spss۱۶ شده و با استفاده از آزمون های آماری Chi square یا Fisher&#۳۹s Exact  و t-student مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمره افسردگی در کارورزان ۳۹/۷±۲۶/۱۰ بود. ۴۵ (۱/۲۸%) نفر دارای افسردگی در حد خفیف، ۱۹ (۹/۱۱%) نفر دارای افسردگی متوسط و ۲ (۲/۱%) نفر دارای افسردگی شدید بودند.بین محل سکونت با شدت افسردگی رابطه معناداری یافت شد. (۵ ۰/۰>p < /span>) به طوری که کارورزان ساکن در خوابگاه از شدت  افسردگی  بالاتری برخوردار بودند. بین جنس، سابقه خانوادگی و وضعیت تاهل  با شدت افسردگی رابطه ای معناداری یافت نشد. (۵ ۰/۰) ۸% کارورزان افکار خودکشی داشتند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که شیوع افسردگی در کارورزان پزشکی به خصوص در دانشجویان ساکن خوابگاه بالا میباشد که علت آن میتواند بالا بودن استرس در این دانشجویان باشد. لذا  با  غربالگری  وتشخیص به موقع میتوان از عواقب این اختلال بر عملکرد شغلی ،اجتماعی و تحصیلی  دانشجویات جلوگیری نمود.