آثار متقابل امواج تلفن همراه (۹۴۰ مگاهرتز) و صوت (۱۰۰ دسی بل، ۷۰۰ تا ۵۷۰۰ هرتز ) بر سطح پلاسمایی هورمون های تیروئیدی در موش های صحرایی

مقدمه و هدف: گسترش استفاده از تلفن همراه و افزایش آلودگی صوتی محیط اطراف ما، از مهم ترین عوامل خطرآفرین سلامتی انسان در عصر فناوری است. هدف این مطالعه، بررسی اثرهای مواجهه با استرس صوتی و امواج تلفن همراه بر سطح سرمی هورمون های T۳ و T۴ در موش های صحرایی نر بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی، موش های صحرایی نر نژاد ویستار، به گروه های «کنترل، مواجهه با امواج تلفن همراه (۹۴۰ مگاهرتز) روزانه ۱، ۳ و ۶ ساعت، مواجهه با استرس صوتی (۱۰۰ دسی بل، ۷۰۰ تا۵۷۰۰ هرتز) روزانه ۱، ۳ و ۶ ساعت و مواجهه توام با امواج تلفن همراه (۹۴۰ مگاهرتز) و استرس صوتی (۱۰۰ دسی بل، ۷۰۰ تا ۵۷۰۰ هرتز) روزانه ۱، ۳ و ۶ ساعت» تقسیم بندی شدند. پس از هشت هفته، نمونه خون از روش خون گیری از قلب، تهیه و پس از تهیه سرم، میزان هورمون های T۳ و T۴ با روش ELFA اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار ۱۹SPSS تجزیه وتحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان دادند که سطح سرمی T۳ در همه گروه های تجربی، نسبت به گروه کنترل، کاهشی معنادار داشته است (۰۰۱/۰P < ). سطح سرمی T۴ در موش های در مواجهه با امواج تلفن همراه روزانه به مدت ۳ و ۶ ساعت و در موش های در مواجهه با استرس صوتی روزانه به مدت۱، ۳ و ۶ ساعت و موش های در مواجهه توام روزانه به مدت ۱و ۶ ساعت، کاهشی معنادار یافت (۰۵/۰P < )؛ درحالی که این تغییرها برای سطح سرمی T۴ در گروه های مواجهه با امواج تلفن همراه روزانه به مدت ۱ ساعت و مواجهه توام روزانه به مدت ۳ ساعت، نسبت به گروه کنترل مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهند، این دو عامل فیزیکی می توانند آثار یکدیگر را بر میزان مهار ترشح هورمون های تیروئیدی تقویت کنند و ازطرفی، این امر به مدت زمان مواجهه، وابسته است.