بررسی ارتباط خودکارآمدی و انتظار پیامد با شیوه زایمان مورد تمایل زنان باردار شهرکرد

مقدمه: با توجه به افزایش شیوع سزارین در دهه های اخیر در میان مادران باردار و تاثیر تمایل مادران به انجام نوع زایمان و اهمیت خودکارآمدی در انتخاب روش زایمان و غلبه بر ترس ناشی از زایمان، تعیین میزان خودکارآمدی در مادران باردار در طی بارداری ضروری می باشد. پژوهش ها نشان می دهد مادرانی که خودکارآمدی پایین تری دارند، انجام زایمان را امری دست نیافتنی می دانند و ترس بالاتری را در دوران بارداری تجربه می کنند. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط خودکارآمدی و انتظار پیامد با شیوه ی زایمان مورد تمایل در مادران باردار طرح ریزی شده است. مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه مشاهده ای توصیفی از نوع مقطعی است که بر روی ۱۳۰ مادر باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرکرد انجام گردید. نمونه گیری به روش سهمیه ای انجام شد. جهت تعیین خودکارآمدی از پرسشنامه خودکارآمدی و ترس از زایمان استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss۲۰ انجام گردید. به منظوربرسی داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون های آماری تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز رگرسیون چندگانه و آنالیز کواریانس (ANCOVA) ) استفاده گردید. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد، بین نمرات خودکارآمدی زایمان و ترس از زایمان رابطه مکوس مشاهده گردید (p < ./۰۰۱). ۵/۵۱% از مادران تمایل به زایمان طبیعی و ۵/۴۸% تمایل به سزارین داشتند، همچنین مادرانی که تمایل به انجام زایمان طبیعی داشتند، نسبت به کسانی که زایمان سزارین را انتخاب کرده بودند ترس کمتر (p < ۰/۰۰۱) و نمره انتظار زایمان و خودکارآمدی بالاتری داشتند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نقش خودکارآمدی را به عنوان عامل موثر در تمایل مادران به زایمان طبیعی و رفتار مقابله با درد زایمان تایید می کند. لذا طراحی مداخلات آموزشی مناسب مبتنی بر خودکارآمدی لازم و ضروری می باشد.