اثر یک جلسه همودیالیز روی تغییر آستانه شنوایی در بیماران مبتلا به مرحله انتهایی نارسایی مزمن کلیه

مقدمه و هدف: درمان جایگزینی کلیه با استفاده از دیالیز و پیوند، موجب افزایش طول عمر بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه شدهاست. کاهش شنوایی، یکی از عوارض مهم نارسایی مزمن کلیه است که عللی متفاوت برای آن بیانشدهاست. با توجه به اهمیت این مسئله، برآن شدیم تا به بررسی تاثیر همودیالیز روی شنوایی بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه بپردازیم. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعیروی ۷۶ نفر از بیماران بخش دیالیز بیمارستان شهید مصطفی خمینی انجامشد. آزمون شنواییسنجی تون خالص یک نوبت پیش از دیالیز و یک نوبت پس از دیالیز و یک نوبت دیگر پس از شش ماه انجامشد؛ همچنین سدیم و پتاسیم و اوره خون پیش از آغاز دیالیز و بیدرنگ، پس از پایان دیالیز از همان سوزن وریدی دیالیز بدون نیاز به خونگیریاضافی کنترلشد. نتایج: میان آستانه شنوایی پیش و پس از یک جلسه همودیالیز، اختلافی معنادار وجودداشت؛ همچنین میان تغییرهای شنوایی پیش و پس از دیالیز با تغییرهای وزن، دیابت، مدت زمان انجام دیالیز و مدت هر جلسه دیالیز، ارتباطی معنادار یافتیم. ولی میان تغییرهای سدیم، پتاسیم و اوره خون با تغییرهای آستانه شنوایی، ارتباط معنادار وجودنداشت. نتیجهگیری: انجام یک جلسه همودیالیز به بهبود آستانه شنوایی بیماران در فرکانسهای پایین منجرشدهاست؛ این نتیجه از فرضیه هیدروپس اندولنفاتیک در بیماران دیالیزی حمایتمیکند بهخصوص اینکه این بهبود شنوایی در افراد زیر ۶۰ سال، معنادار بودهاست و باعث میشود این فرضیه تقویتشود