تعیین محدوده عملکرد بخش محیطی دستگاه دهلیزی توسط آزمون کالریک با جریان هوا

مقدمه و هدف: آزمون کالریک، مهم­ترین آزمون عملکرد دهلیزی است و انجام آن با استفاده از محرک هوا در حال حاضر، گسترده­ترین روش تحریکی مورد استفاده در این آزمون است. با توجه به عدم وجود مقادیر هنجاریابی­شده استاندارد در پاسخ­های کالریک با محرک هوا، هدف از این پژوهش هنجاریابی این آزمون در دانشگاه علوم پزشکی تهران و تعیین مقادیر طبیعی در سه شاخصه پاسخ این آزمون یعنی «سرعت فاز کند، ضعف­طرفی و برتری­ جهتی» است.   مواد و روش ها: مطالعه از نوع مقطعی (توصیفی-تحلیلی) است که روی ۳۲ فرد بهنجار در محدوده سنی ۲۰ تا ۴۵ انجام­شد. پس از کسب رضایت­نامه و انجام آزمایش­های پایه شنوایی­شناسی، آزمون کالریک با استفاده از دستگاه House Infrared/Video ENG System مدل INC ساخت کشور آمریکا برای افراد انجام­شد. سرعت فاز کند، ضعف یک­طرفه و برتری جهتی در زنان و مردان و دو گروه سنی مختلف مقایسه و آزمون­ها در سطح معنی­دار کمتر از ۰۵/۰ آنالیزشد.   نتایج: در چشم راست، میانگین سرعت فاز کند /s°۲۵/۸±۹۴/۱۵، میانگین برتری جهتی ۰۹/۹±۴۵/۱۰ درصد و میانگین ضعف طرفی ۵۴/۷±۶۹/۱۲ درصد به­دست­آمد. در چشم چپ، این مقادیر به­ترتیب /s°۴۳/۷±۲۳/۱۵، ۲۸/۹±۴۹/۱۰ درصد و ۴۵/۶±۲۷/۱۲ درصد به­دست­آمد. میان دو جنس و دو گروه سنی ۲۰ تا ۳۰ و ۳۰ تا ۴۵ ساله، تفاوت آماری معنی­داری به­دست­نیامد.    نتیجه گیری: مقادیر حاصل به­منظور افتراق افراد طبیعی از پاتولوژیک در این مرکز و به­عنوان مرجعی برای سایر کلینیک­های شنوایی قابل­استفاده است؛ همچنین می­توان در زنان و مردان و نیز دو گروه سنی ۲۰ تا ۳۰ سال و ۳۰ تا ۴۵ سال از مقادیر هنجار واحدی استفاده­کرد زیرا تفاوتی معنادار میان آنها وجود­ندارد.