بررسی عوامل مرتبط با رفتار پیشگیری از هپاتیتB در دختران دبیرستانی با استفاده از الگوی اعتقاد بهداشتی

مقدمه و هدف:­ پیشگیری از هپاتیت B در زنان جوان اهمیت بالایی دارد، زیرا بیماری از مادر به نوزاد منتقل­می­شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل مرتبط با رفتارهای پیشگیری از هپاتیتB در ­دختران دبیرستانی­ شهر اراک در سال تحصیلی ۱۳۸۵-۱۳۸۴ انجام­شده­است.   مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی-تحلیلی به ­روش مقطعی ­در­۵­ دبیرستان دخترانه شهر اراک انجام­شد. درمجموع، ۵۹۰ دانش­آموز­ پایه اول و دوم موافق شرکت در­ مطالعه، به­صورت خوشه­ای به مطالعه وارد شدند و هیچ یک از مطالعه خارج نشدند. داده­ها با پرسش­نامه­ای شامل سازه­های شدت درک­شده (۱۵ گزینه)، حساسیت درک­شده (۸ گزینه)، موانع و منافع درک­شده (۷ گزینه)، قصد رفتاری (۱۰ گزینه)، خودکارآمدی (۲ گزینه) جمع آوری­شد.   نتایج:  میانگین سنی دانش­آموزان مورد مطالعه ۷۲/۰ ± ۲۷/۱۶بود. تنها  ۶/۰ درصد دانش­آموزان سه نوبت واکسن هپاتیتB را دریافت­کرده و بیش از یک­چهارم آنها (۱/۲۸ درصد)، پیش­تر در هنگام مراجعه به آرایشگاه هیچ­گاه از وسایل شخصی استفاده­نکرده­بودند. سازه های موانع درک­شده (۰۰۱/۰= P < /span>)، حساسیت درک­شده (۰۲۲/۰= P < /span>) و خودکارآمدی، (۰۰۱/۰= P < /span>) با رفتار پیشگیری از هپاتیت B ارتباط دارند. موانع درک­شده (۶۰/۰±۷۶/۳) بیشترین و خودکارآمدی (۸۷/۰± ۱۳/۲) کمترین نمره را به خود اختصاص­داده­اند.     نتیجه گیری: با توجه به پایین­بودن رفتارهای پیشگیری­کننده از هپاتیتB و اینکه رفتارهای پیشگیری با سازه های موانع درک­شده، حساسیت درک و خودکارآمدی مرتبط هستند، برای بهبود این وضعیت بایستی دختران نوجوان را نسبت­به موانع واقعی پیشگیری از این بیماری واقف­کرد و با روش های مناسب زمینه را برای درک حساسیت نسبت­به بیماری و نیز ارتقای خودکارآمدی آنها فراهم­کرد.