اثر گیاه کندر (Boswellia serrata) بر میزان قند، انسولین و مقاومت به انسولین در بیماران دیابتی نوع۲

مقدمه و هدف: دیابت نوع۲ با کاهش پیشرونده در عملکرد انسولین مشخص می­شود. تجویز گیاه کندر، دارای آثار مفیدی بر موش­های دیابتی است. هدف از این مطالعه بررسی اثر گیاه کندر بر سطوح گلوکز، انسولین و هاخص مقاومت به انسولین در بیماران دیابت نوع۲ می­باشد.   مواد و روش­ ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی که روی۶۰ بیمار (مرد و زن) در محدوده سنی ۴۸- ۳۰ سال با دیابت نوع۲ انجام شد. افراد به دو گروه تست وکنترل تقسیم شدند. گروه تست روزانه ۳ دوز ۳۰۰ میلی­گرم گیاه کندر به شکل بسته­بندی شده به صورت جویدنی برای مدت ۶ هفته و گروه کنترل فقط داروهای خوراکی دریافت کردند. قبل و بعد از۶ هفته نمونه خون بیماران جمع آوری و پلاسما جدا و تا زمان اندازه­گیری در فریزر ۲۰- درجه نگهداری شد. سطح انسولین، گلوکز خون ناشتا اندازه­گیری و شاخص مقاومت به انسولین محاسبه شد.   نتایج: شش هفته تجویز گیاه کندر باعث کاهش معنی­دار (۰۱/۰P < ) میانگین سطح گلوکز در گروه دریافت کننده گیاه از mg/dl۱۰ ±۷۱/۱۷۳ به۸ ±۵۷/۱۴۷ بعد از دریافت این گیاه شد. میانگین سطح انسولین سرم به­طور معنی­دار (۰۱/۰P < ) در گروه تست ازIU/mLµ ۵۸/۱±۳/۱۳ به ۷/۳± ۵۴/۲۴ رسید. شاخص مقاومت به انسولین در گروه تست تغییر معنی­داری نداشت، در صورتی که این شاخص در گروه کنترل به­طور معنی­دار (۰۵/۰P < ) از ۹/۱±۷/۶ به ۳/۲±۴/۱۵ افزایش یافت.   نتیجه­گیری: نتایج این مطالعه پیشنهاد می­دهد که احتمالا گیاه کندر اثرات ضد دیابتی را از طریق افزایش در ترشح انسولین و کاهش سطح گلوکز خون در افراد دیابتی نوع۲ اعمال می­کند.