بررسی خواص آنتی اکسیدانی و ضدباکتریایی عصاره های متانولی آویشن(Thymus vulgar) ، سنا (Cassia angustifolia) و شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra)

مقدمه و هدف: «آویشن، شیرین­بیان و سنا» کاربردی گسترده در طب سنتی آذربایجان شرقی دارند. ترکیب­های موثر که توسط عصاره متانولی از این گیاهان استخراج­می­شوند، می­تواند عاملی برای فعالیت­های زیستی این گیاهان و کاربردهای درمانی آنها باشد. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی فعالیت­های آنتی­اکسیدانی و ضدمیکروبی عصاره متانولی گیاهان مورد نظر بود.   مواد و روش­ها: عصاره متانولی گیاهان مورد بررسی به روش خیساندن پودر خشک آنها و سپس تبخیر حلال به­وسیله روتاری اواپوریتور به­دست­آمد. برای آزمایش آنتی­اکسیدانی، از روش اتواکسیداسیون پیروگالول استفاده­شد؛ سنجش فعالیت­های ضدباکتریایی نیز توسط روش انتشار دیسک در برابر سه میکروارگانیسم روده­ای خانواده انتروباکتریاسه انجام­یافت. میزان حداقل غلظت بازدارنده رشد باکتری (MIC) و حداقل غلظت کشنده باکتری (MBC) نیز محاسبه­شد.    نتایج: میزان فعالیت آنتی­اکسیدانی عصاره متانولی آویشن، به دوز وابسته است؛ گیاه سنا نیز به میزان کمی، خاصیت آنتی­اکسیدانی از خود نشان­داد؛ اما فعالیت آنتی­اکسیدانی خاصی در عصاره شیرین­بیان مشاهده­نشد؛ درخصوص خواص ضدباکتریایی نیز هر سه باکتری به عصاره متانولی، حساس بوده، قطر مهاری به­طور متوسط از ۴ تا ۱۵ میلی­متر نشان­دادند.   نتیجه گیری: با توجه به نتایج به­دست­آمده، «آویشن» دارای خاصیت آنتی­اکسیدانی قوی­تر و همچنین خواص ضدباکتریایی بیشتری نسبت­به دو گیاه دیگر است. درکل، نتایج متفاوت حاصل درخصوص هر گیاه به مواد تاثیرگذار موجود در عصاره متانولی هر گیاه و مقادیر آن بستگی­دارد که آن نیز وابسته به عواملی نظیر جنس، خانواده گیاه و روش عصاره­گیری است.