جهاد و دفاع از دیدگاه میرزای قمی و مقایسه ی آن با آرای فقهی امام خمینی

جهاد یکی از بزرگ ترین فرایض دینی است که هنگام تجاوز بیگانه، برنده ترین سلاح علیه متجاوز به حساب می آید. با تاسیس سلسله ی قاجار، روسیه بر اساس سیاست توسعه طلبی خود، با تکیه بر وصیت نامه ی جعلی منسوب به پطر کبیر، جهت دست یابی به آب های گرم و آزاد دریای عمان و خلیج فارس حملات گسترده ای را به ایران آغاز کرد و بخشی از زرخیزترین اراضی را از ایران جدا نمود. علمای عصر از جمله میرزای قمی بنا به وظیفه ی دینی خود و درخواست حاکمیت وقت علیه روس ها اعلان جهاد داده و دفاع را بر همه واجب دانستند و کشته شدگان جنگ را شهید به حساب آوردند. دراین مقاله، ضمن بررسی چگونگی جنگ ایران و روسیه و شرایط سیاسی اجتماعی عصر میرزای قمی و نقش او در بسیج مردم، به فتاوای جهادی او را در رابطه با ضرورت دفاع، کشته شدگان جنگ، غنایم، فرار در میدان نبرد، همکاری با دشمن و بغاه پرداخته شده و با فتاوای جهادی امام خمینی مورد مقایسه قرار گرفته است.