توسعه دانش و فناوری صلح آمیز هسته ای در اسناد و آموزه های حقوق بین الملل

توسعه نه تنها یک دلمشغولی مهم برای دولتها در عرصه های داخلی است بلکه در عرصه بین المللی نیز جایگاه خاصی دارد. در کنار جلوه گاه این امر به عنوان یک حق در زیرمجموعه حقوق همبستگی (نسل سوم حقوق بشری)، معاهدات خلع سلاح و کنترل تسلیحات نیز از تسهیل آن به عنوان یک تعهد قراردادی برای دولتها یاد کرده اند. در این نوشتار، ضمن بررسی نگرش حقوق بین الملل موضوعه (حقوق بین الملل به معنای پوزیتیویستی آن) نسبت به توسعه صلح آمیز در ابعاد مختلف نرم افزاری و سخت افزاری آن (زیرساخت، دانش یا فناوری)، به تقابل آن با ممنوعیت های تولید و توسعه سلاحهای کشتارجمعی خواهد پرداخت. به نظر نویسنده، توسعه صلح آمیز در تقابل با تعهدات خلع سلاحی نبوده و از این رو، این تلاش کشورهای توسعه یافته و اغلب پیشرفته نظامی است که با ایجاد تضاد میان آنها، در صدد تحدید حق توسعه در عرصه های صلح آمیز هستند.