فضای فیزیکی بخش اطفال بیمارستان های شهر اصفهان و مقایسه با استاندارد

مقدمه: بخش کودکان مربوط به اطفالی است که بر اثر بیماری های مختلف به مراقبت های خاصی نیاز دارند تا سلامت جسم و روان خود را بازیابند. محیط بیمارستان برای کودکان باید به گونه ای فراهم شود تا آنان کمتر دچار تنش و اضطراب گشته و به راحتی نیازهای روح و جسمی آنان برطرف گردد. این ضرورت ها باعث شد تا این پژوهش با هدف بررسی فضای فیزیکی بخش اطفال بیمارستان های شهر اصفهان و مقایسه ی آن با استاندارد در سال ۱۳۸۴ صورت پذیرفت. روش بررسی: این پژوهش کاربردی و نوع مطالعه توصیفی بوده که برای جمع آوری داده ها از چک لیست استفاده شده و پس از سنجش روایی و پایایی آن، پژوهشگر شخصا نسبت به تکمیل این چک لیست اقدام نموده است. اطلاعات به دست آمده پس از استخراج با استفاده از برنامه ی SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بیمارستان های دانشگاهی در مقایسه با بیمارستان های غیردانشگاهی از لحاظ «طراحی و معماری ساختمان» درصد هماهنگی بالاتری را با استانداردها (۲۵/۸۱ درصد) دارا هستند. از نظر وجود «واحدهای درمانی، آموزشی و رفاهی» مورد نیاز بخش اطفال نیز بیمارستان های دانشگاهی در شرایط بهتری نسبت به بیمارستان های غیردانشگاهی بودند. از لحاظ «تجهیزات و امکانات رفاهی» بیمارستان های دانشگاهی در مقایسه با بیمارستان های غیر دانشگاهی مناسب تر بودند زیرا در این بیمارستان ها با رعایت حداکثر ۹۶/۷۴ درصد از استانداردها شرایط خوبی از نظر رفاهی برای بیماران فراهم شده است. نتیجه گیری:  بیمارستان های اصفهان از لحاظ فضای فیزیکی بخش اطفال به طور نسبی در شرایط مناسبی قرار دارد. واژه های کلیدی: بیمارستان ها؛ بخش مراقبت ویژه از کودکان؛ بخش های بیمارستان.