مطالعه تطبیقی تابعیت اکتسابی: درس هایی برای قانون گذار ایرانی
محل انتشار: مجله حقوق خصوصی، دوره: 12، شماره: 1
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 30
فایل این مقاله در 29 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOLT-12-1_004
تاریخ نمایه سازی: 8 آبان 1402
چکیده مقاله:
اعطای تابعیت می تواند یکی از روش های جذب نیروی انسانی مستعد و شایسته برای به کارگیری در مسیر توسعه اقتصادی و اجتماعی باشد. اعطای تابعیت در کنار شرایط دیگر می تواند نقشی مهم در این فرایند ایفا کند. شرایط اعطای تابعیت بر اساس این مقررات باید طوری باشد که نتیجه آن جذب اشخاص توانمند، مفید و علاقه مند به کشوری باشد که متقاضی، تابعیت آن را درخواست می کند. به علاوه، دارندگان این تابعیت پس از تحصیل آن باید حقوق و مزایایی داشته باشند که نتیجه آن جذب هر چه بیشتر دارنده این عنوان در کشوری باشد که تابعیت آن را کسب کرده اند، به طوری که دارنده آن، احساس بیگانگی از آن جامعه نکرده و تفاوت زیادی میان خود و دارندگان تابعیت اصلی احساس نکند. کشورهایی که در این زمینه موفق بوده اند، از جمله ایالات متحده آمریکا و کانادا، قوانینی وضع کرده اند که به هر دوی این شرایط توجه کرده است. مقررات قانون مدنی ایران در زمینه تحصیل تابعیت، از این حیث شرایط مطلوبی ندارد و نمی تواند در تحقق هدف یادشده، نقش آفرینی کند. لذا پیشنهاد می شود بازنگری شود.
کلیدواژه ها:
آثار کسب تابعیت ، تحصیل تابعیت ، کسب تابعیت ایالات متحده آمریکا ، کسب تابعیت کانادا ، مقررات ایران در زمینه کسب تابعیت
نویسندگان
علیرضا ابراهیم گل
استادیار، گروه حقوق بین الملل، پردیس فارابی دانشگاه تهران، ایران
سید محسن حکمتی مقدم
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق بین الملل، پردیس فارابی دانشگاه تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :