پیشگیری از بزهکاری در قانون اساسی ایران و لایحه قانون پیشگیری از وقوع جرم

پیشگیری از بزهکاری و شیوه های آن،امروزه از موضوعات جدی مورد بحث در علوم جنایی است.هرچند پیشگیری در قانون اساسی جمهوری اسلامی مورد بحث قانونگذار قرار گرفته است اما در عمل هیچ ساختار و نظام مشخصی برای برنامه ریزی و اقدام در این حوزه وجود ندارد.قوه قضائیه برای پرکردن این خلاء چندی است که تنظیم لایحه ای را در دستور کار خود قرار داده است هرچند پیش نویس فعلی این لایحه به نوبه خود ارزشمند است اما مبانی نظری آن،گاه باید موشکافانه تر مورد بررسی قرار گیرد.مقاله حاضر با ارائه آخرین دستاوردهای علمی در این زمینه به بررسی و نقد این مبانی می پردازد.