بررسی و تحلیل اثربخشی آموزش کارآفرینی در رشته های کارآفرینی با استفاده از مدل ماتریس رضایت

هدف اصلی از پژوهش حاضر بررسی و تحلیل اثربخشی آموزش کارآفرینی در رشته های کارآفرینی با استفاده از مدل ماتریس رضایت می باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی و از لحاظ اجرا پیمایشی می باشد، جامعه­ی آماری شامل کلیه­ی دانش آموختگان رشته ی کارآفرینی دانشگاه سیستان و بلوچستان به تعداد ۵۷ نفر می­باشد. از آنجا که روش نمونه­گیری از نوع سرشماری بوده است کل جامعه­ی آماری که ۵۷ نفر بودند مورد بررسی فرار گرفت که از این تعداد ۵۲ پرسشنامه به طور کامل بازگشت داده شد (۵پرسشنامه ناقص). در این پژوهش از پرسشنامه­ی محقق ساخته استفاده گردید که شامل ۵ سوال بسته و ۱۰ سوال باز می باشد، که وضعیت مطلوب و موجود آموزش کارآفرینی را مورد سنجش قرار داده است، روایی آن از نوع محتوایی و پایایی آن در دو وضعیت با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۰.۹۶و ۰.۹۳ برآورد گردید. برای توصیف و تحلیل داده­ها از فراوانی، درصد و میانگین استفاده شد. یافته­های پژوهش حاکی از آن است که محتوا، روش­ها، پیامدهای فردی، سازمانی و اجتماعی- اقتصادی حاصل از آموزش کارآفرینی در دانشجویان رشته­های کارآفرینی دانشگاه سیستان و  بلوچستان اثربخش نبوده است.