مطالعه پیامدهای بیکاری بر تاخیر در ازدواج جوانان در شهر تهران

چکیده بیکاری بطور قابل توجهی فرایندهای جمعیتی نظیر ازدواج، طلاق، باروری، و مهاجرت را تحت تاثیر قرار می­دهد. هدف از این مقاله بررسی تجربه بیکاری و پیامدهای آن بر تاخیر در ازدواج مردان جوان شهر تهران با بکارگیری روش تحقیق ترکیبی (داده­های کمی و کیفی)  است. در این راستا، مقاله ابتدا با استفاده از تحلیل ثانویه داده های خرد سرشماری ۱۳۹۰ شهر تهران به آزمون تاثیر وضعیت اشتغال و بیکاری بر تاخیر ازدواج پرداخته، سپس با استفاده از روش تحقیق کیفی و مصاحبه عمیق با ۲۷ جوان مجرد بیکار به کندوکاو تجربه زیسته بیکاری جوانان و پیامدهای آن درحوزه تاخیر در ازدواج پرداخته است. نتایج بخش کمی مطالعه نشان داد احتمال تجردماندگی افراد بیکار حدود هشت برابر بیشتر از افراد شاغل است. با کنترل اثر سایر متغیرهای مستقل اثرگذار، بیکاری همچنان تاثیری قوی بر افزایش احتمال تجردماندگی دارد. نتایج بخش کیفی مطالعه بیانگر پنج مقوله محوری نظیر هویت بخشی شغلی، تجمل گرایی/مادیگرایی، رهاشدگی، ناامنی شغلی، و عقلانیت در تصمیم­گیری تاخیر ازدواج است. در نتیجه گیری از مقاله می­توان گفت بیکاری و ناامنی شغلی، عدم اطمینان زیادی را نسبت به آینده برای جوانان رقم زده و تصمیم به ازدواج آنان را تا آینده­ای نامعلوم به تاخیر می اندازد.