بررسی اثر فاصله برهم کنشی ذرات نانو فلزی در خواص غیرخطی ترکیب اکسید شیشه ها با ذرات نانو فلزی با استفاده از روش SPFT

نوعی از مواد مرکب وجود دارند که از ترکیب نانوذرات فلزات نجیب، مانند طلا، نقره، مس، با یک ماده دی الکتریک، مانند سیلیکا، تشکیل شده اند که این ترکیبات خواص منحصر به فردی دارند و کاندیدای مناسبی برای سیستم های اپتیکی می باشند. در این مقاله با استفاده از روش نظریه گذردهی نوسانات قوی، ضریب گذردهی موثر و ضریب پذیرفتاری موثر برای ترکیب شیشه با ذرات نانوی فلزی محاسبه می گردد، که در آن ذرات نانو کروی شکل می باشند. ضریب گذردهی موثر و ضریب پذیرفتاری موثر برای نمونه مواد کامپوزیت همگن شده محاسبه می شود و نتایج به دست آمده با نتایج آزمایش و مدل های دیگر مقایسه می گردد و ملاحظه می شود که داده های به دست آمده برای تخمین مرتبه صفرم تطابق مناسب با نتایج آزمایش ندارد ولیکن با داشتن فاصله برهم کنشی مناسب برای تخمین مرتبه دوم و سوم در روش گذردهی نوسانات قوی به ویژه در تخمین مرتبه دوم می توان به تطابق مناسب رسید. با توجه به تطابق بسیار مناسب روش گذردهی نوسانات قوی با نتایج آزمایش نسبت به مدل های دیگر می توان نتیجه گرفت که روش گذردهی نوسانات قوی برای محاسبه ضرایب اپتیک خطی و غیر خطی محیط های مرکب مدل بهتری نسبت به مدل های دیگر است.