تخمین تغذیه به آبخوان الشتر در استان لرستان

تخمین تغذیه یکی از مباحث اساسی در مدیریت منابع آب زیرزمینی می­باشد. در این تحقیق میزان تغذیه به آبخوان آزاد آبرفتی الشتر با مساحت ۱۲۸ کیلومتر مربع با سه روش نوسانات سطح ایستابی، بیلان جرمی کلر و بیلان آب، محاسبه شده است. به­منظور تخمین تغذیه در روش نوسانات سطح ایستابی مقدار آبدهی ویژه بر اساس بافت غالب خاک در لاگ­های حفاری، حدود ۵ درصد در نظر گرفته شد و متوسط مقدار تغذیه­ی سالانه با استفاده از این روش حدود ۳/۲۸ میلیون متر مکعب تخمین زده شد. افزایش تغذیه­ی سالانه­ی آبخوان الشتر با زمان که بر اساس نتایج حاصل از روش نوسان سطح ایستابی استنباط شد، به افزایش ظرفیت آبخوان در پذیرش آب تغذیه­ای مربوط شده که در اثر افت ممتد سطح آب زیرزمینی در آبخوان ایجاد شده است. میانگین غلظت کلر در آب زیرزمینی ۲۳/۴۰ میلی­گرم بر لیتر و متوسط غلظت کلر بارش برابر ۴/۶ میلی­گرم بر لیتر اندازه­گیری شد و بنابراین مقدار تغذیه با استفاده از روش بیلان جرمی کلر حدود ۱۰ میلیون مترمکعب برآورد شده است. مقدار تغذیه­ی سالانه با استفاده از روش بیلان آب حدود ۴/۳۲ میلیون متر مکعب تخمین زده شده است. نتایج حاصل از دو روش نوسان سطح ایستابی و بیلان آب نسبتا مشابه بوده که تایید کننده­ی میزان تغذیه کل به آبخوان (یعنی مجموع تغذیه ناشی از بارش و آب برگشتی کشاورزی) می­باشند. با کسر آب برگشتی از تغذیه کل، تغذیه ناشی از بارش حدود ۱۰ تا ۲۲ (متوسط ۱۷) میلیون متر مکعب برآورد شده که بیانگر ضریب تغذیه ۲۸ درصد می­باشد.