تاثیر آرایش کاشت بر تولید محصول نخود فرنگی (Pissum sativum L.) در شرایط دیم استان لرستان

به منظور انتخاب بهترین فاصله ردیف کاشت و تراکم بوته و تاثیر آنها بر عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک نخودفرنگی لاین امیدبخش اسپرینگ پی۲، آزمایشی به مدت دو سال (سال های زراعی ۸۲-۱۳۸۱ و ۸۳-۱۳۸۲) در منطقه کوهدشت استان لرستان به اجراء در آمد. آزمایش به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. فواصل ردیف در دو سطح ۳۰ و ۵۰ سانتی متر عامل اصلی و فواصل بوته روی ردیف در چهار سطح ۵ ، ۱۰ ، ۱۵ و ۲۰ سانتی متر عامل فرعی آزمایش بود. افزایش فاصله ردیف کاشت از ۳۰ به ۵۰ سانتی متر و افزایش فاصله بوته ها روی ردیف کاشت از ۵ به ۲۰ سانتی متر به ترتیب موجب کاهش ۳۰ درصدی و ۶۷ در صدی تعداد غلاف نخود فرنگی در واحد سطح شد. تولید زیست توده و دانه نخودفرنگی نسبت به افزایش تراکم کاشت پاسخ مجانب داری نشان داد. براساس معادلات هذلولی برازش داده شده، حداکثر عملکرد دانه برای سال های زراعی ۸۲-۱۳۸۱ و ۸۳-۱۳۸۲ به ترتیب برابر ۲۷۳۸ و ۱۰۶۷ کیلو گرم در هکتار برآورد شد. براساس میانگین دو سال آزمایش آرایش کاشت ۳۰×۵ سانتی متر با تراکم ۶۷ بوته در مترمربع با ۱۰۵۰ و ۳۰۰۱ کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک را به خود اختصاص داد؛ از این رو برای تولید دانه و علوفه در شرایط دیم استان لرستان و شرایط آب و هوایی مشابه چنین آرایش کاشتی توصیه می شود.