اثر خاکپوش های پلی اتیلن و آلی در فواصل مختلف آبیاری بر خصوصیات مورفولوژیک و عملکرد دانه آفتابگردان (Helianthus annus L.)

به منظور بررسی اثر خاکپوش های پلی اتیلن و آلی در دورهای مختلف آبیاری روی عملکرد کمی و کیفی آفتابگردان (Helianthus annus L.)، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، در سال ۸۸-۱۳۸۷ در مزرعه تحقیقاتی پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران اجرا گردید. عامل اصلی شامل: سه دور آبیاری (۷، ۱۲ و ۱۷ روز) و فاکتور فرعی شامل تیمارهای بدون خاکپوش بعنوان شاهد و انواع خاکپوش ها شامل پلی اتیلن، خاکپوش کود دامی گاوی در سه سطح: ۵/۸ ، ۱۷ و ۲۵ تن در هکتار، خاکپوش کلش گندم هم در سه سطح ۵/۲، ۵/۵ و ۵/۷ تن در هکتار بود. ارتفاع، قطر طبق، تعداد دانه، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد روغن و شاخص برداشت آفتابگردان مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر دور آبیاری و اثر خاکپوش ها بر تمامی صفات مورد مطالعه معنی دار شدند. بیشترین عملکرد دانه از دور آبیاری هفت روز با متوسط ۹۶۵/۲ تن در هکتار بدست آمد و همچنین خاکپوش پلی اتیلن و کلش سطح سه در دورهای مختلف آبیاری بیشترین میزان عملکرد دانه را داشتند. بطور کلی، استفاده از خاکپوش ها با کاهش مصرف آب آبیاری می تواند باعث افزایش عملکرد کمی و کیفی دانه آفتابگردان شود. بدین ترتیب، با توجه به نتایج این مطالعه و اینکه خاکپوش های کلشی اثر سوء زیست محیطی برای اراضی کشاورزی ندارند، استفاده از آنها توصیه می گردد.