تاثیر شدت و زمان های مختلف میدان مغناطیسی بر رفتار جوانه زنی و رشد گیاهچه گندم (Triticum aestivum L.)

به منظور بررسی تاثیر شدت و مدت زمان های مختلف میدان مغناطیسی بر خصوصیات جوانه زنی بذر گندم (Triticum aestivum L.) رقم پیشتاز، آزمایشی در آزمایشگاه تحقیقات عالی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال ۱۳۸۹ انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل شدت و مدت زمان های مختلف میدان مغناطیسی بودند. شدت میدان مغناطیسی شامل قراردادن بذرها در معرض میدان های مغناطیسی ثابت ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی تسلا و مدت زمان در معرض قراردادن بذرها برای هر شدت شامل ۱۰، ۲۰ و ۳۰ دقیقه و نیز یک تیمار میدان مغناطیس دایم با شدت سه میلی تسلا و شاهد (بدون در معرض قراردادن بذر) بودند. بنابراین، آزمایش با تعداد ۱۱ تیمار در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که میدان مغناطیسی بطور معنی داری بر متوسط زمان جوانه زنی (MGT) تاثیر گذاشت، به طوریکه کمترین MGT و بیشترین سرعت جوانه زنی در تیمار میدان مغناطیسی ۱۰۰ میلی تسلا و مدت ۲۰ دقیقه بدست آمد و MGT نسبت به شاهد ۴۳ درصد کاهش یافت. کمترین سرعت جوانه زنی در تیمار میدان مغناطیسی ۱۵۰ میلی تسلا در زمان های ۱۰، ۲۰ و ۳۰ دقیقه بدست آمد. تیمارهای میدان مغناطیسی بر درصد جوانه زنی تاثیر معنی داری نشان ندادند. رشد ساقه چه نسبت به رشد ریشه چه بیشتر تحت تاثیر میدان مغناطیسی قرار گرفت. بیشترین طول ساقه چه در تیمار قراردادن بذرها در معرض میدان مغناطیسی با قدرت ۱۰۰ میلی تسلا بدست آمد و کمترین آن در تیمار شاهد بود. تیمارهای میدان مغناطیسی بطور میانگین طول ساقه چه گندم را ۲۷ درصد نسبت به شاهد افزایش داد. میدان مغناطیسی بر وزن خشک ریشه چه، ساقه چه، گیاهچه و شاخص بنیه تاثیر معنی داری نداشت. به نظر می رسد که در معرض قرارگرفتن بذرها در شدت میدان مغناطیسی ۱۰۰ میلی تسلا به مدت ۲۰ دقیقه اثر تحریک کنندگی و تیمارهای قوی تر اثر بازدارندگی بر صفات جوانه زنی داشتند.