روش شناسی رتبه بندی های بین المللی دانشگاه ها

رتبه بندی بین المللی دانشگاه ها از سال ۲۰۰۳ با آغاز به کار رتبه بندی شانگهای (ARWU) کلید خورد. ذینفعان مختلف از جمله مسئولین آموزش عالی در مواجهه با تنوع شاخص ها و روش شناسی های رتبه بندی ها، لازم است تفسیر صحیحی از نتایج و محدودیت های رتبه بندی ها داشته باشند. محورهای مورد بررسی برای ۷ رتبه بندی منتخب عبارت بوده اند از: اینکه رسالت و ماموریت رتبه بندی تجاری است یا غیرتجاری، و پژوهشی یا آموزشی؛ جامعه هدف کلیه دانشگاه ها هستند یا دانشگاه های برتر یا دانشگاه های پژوهشی و به چه تعداد بررسی و منتشر می شوند؛ شاخص ها جمیع پنج ماموریت دانشگاه یعنی آموزش، پژوهش، ارتباط با صنعت، همکاری و مشارکت علمی داخلی و بین المللی، و استفاده از دانشجو و عضو هیات علمی بین المللی را پوشش می دهند و یا خیر؛ داده ها از نوع کتاب شناختی هستند (پایگاه داده ISI یا اسکوپوس یا غیره) و یا پیمایشی و یا منابع خوداظهاری و ثانویه دیگر؛ آیا در تحلیل روند دانشگاه ها صعود و نزول ناشی از تغییر روش شناسی از تغییرات عملکردی دانشگاه ها قابل تفکیک هستند؛ قالب ارائه نتایج؛ و میزان دسترس پذیری و شفافیت نتایج نهایی و نیز داده های خام و روش شناسی از جمله روش نرمالیزاسیون. پاسخ به سوالات فوق کمک می نماید تا در پرتو درک محدودیت ها و ویژگی های متمایز هر رتبه بندی، تصویری یکپارچه تر از دانشگاه ها به دست آید.