تاثیر نیتروژن و گوگرد بر عملکرد، اجزای عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیک گلرنگ بهاره

به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف کود نیتروژن و گوگرد بر عملکرد، اجزای عملکرد، جذب برخی عناصر و صفت های کمی و کیفی رقم سرین گلرنگ بهاره، آزمایشی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل، در سال ۱۳۸۷ اجرا گردید. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در ۳ تکرار انجام شد. سطوح کود نیتروژن صفر، ۵۰ و ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار و سطوح کود گوگرد صفر، ۲۵ و۵۰ کیلوگرم گوگرد در هکتاردر نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که کاربرد کودهای نیتروژن و گوگرد تاثیر معنی داری بر عملکرد و اجزای عملکرد این رقم داشت، به طوری که مصرف نیتروژن موجب افزایش تعداد شاخه جانبی، تعداد غوزه، وزن صددانه، عملکرد دانه، زیست توده و شاخص برداشت شد. بیش تر صفت ها در کاربرد ۲۵ و ۵۰ کیلوگرم کود گوگرد در هکتار تفاوت آماری معنی داری با هم نشان ندادند. در این آزمایش صفت شاخص برداشت با کاربرد کود گوگرد تغییر معنی داری نشان نداد اما ارتفاع بوته و اولین شاخه از سطح زمین به طور معنی داری تحت تاثیر کاربرد نیتروژن و گوگرد قرار گرفت. با افزایش کاربرد نیتروژن و گوگرد، محتوی رطوبت نسبی برگ افزایش یافت. بیش ترین شاخص سطح برگ با کاربرد ۱۰۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد، اما کاربرد ۲۵ و ۵۰ کیلوگرم گوگرد در هکتار تفاوت معنی داری بر شاخص سطح برگ نداشت. ضریب استهلاک نور با افزایش هر دو کود کاهش یافت، در حالی که کارایی مصرف نور افزایش پیدا کرد.