اثربخشی زوج درمانی کوتاه مدت راه حل محور بر افزایش خودتنظیمی زناشویی و تحمل پریشانی هیجانی زوجین

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 116

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RCPC-13-1_001

تاریخ نمایه سازی: 9 آبان 1402

چکیده مقاله:

هدف: ازدواج یکی از مهم ترین تصمیم گیری ها در زندگی هر فرد، و رضایت مندی از ازدواج یکی از اصلی ترین عوامل تعیین کننده کیفیت زندگی و سلامت روانی است. این پژوهش با هدف اثربخشی زوج­درمانی کوتاه­مدت راه­حل محور بر افزایش خودتنظیمی زناشویی و تحمل پریشانی هیجانی زوجین انجام گرفت. روش: روش پژوهش از نوع نیمه ­آزمایشی با پیش­ آزمون، پس­ آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری، کلیه زوجین متعارض مراجعه­ کننده به مراکز مشاوره شهر ایلام بود؛ براین اساس ۱۲ زوج متقاضی دریافت مشاوره، با روش نمونه­ گیری داوطلب – هدفمند تعیین و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه کنترل (۶ زوج، ۱۲ نفر) و آزمایش (۶ زوج، ۱۲ نفر) قرار گرفتند. شرکت­ کنندگان به دو سنجه خودتنظیمی زناشویی و تحمل پریشانی در سه مرحله پیش­آزمون، پس­آزمون و پیگیری پاسخ دادند. جلسات مشاوره به صورت زوجی اجرا شد و هر زوج در ۶ جلسه )جمعا ۳۶ جلسه ۹۰ دقیقه­ ای به صورت یک جلسه در هفته( تحت مداخله درمانی مبتنی بر زوج­درمانی کوتاه­مدت راه­ حل محور قرار گرفتند. داده­ها با استفاده از روش­های آمار توصیفی استنباطی (تحلیل کوواریانس) تحلیل شدند. یافته ­ها: نتایج نشان داد، زوج­ درمانی کوتاه­مدت راه­حل محور موجب بهبود خودتنظیمی زناشویی و تحمل پریشانی هیجانی زوجین گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل از مرحله پیش­آزمون به مرحله پس ­آزمون تا مرحله پیگیری شده است؛ بنابراین، باتوجه به یافته­ های به دست آمده می­توان نتیجه گرفت، زوج­درمانی کوتاه­ مدت راه ­حل محور روش مناسبی برای بهبود زوجین­ دچار مشکل در خودتنظیمی زناشویی و تحمل پریشانی زوجین بوده است.

کلیدواژه ها:

زوج ­درمانی کوتاه­ مدت راه ­حل محور ، خودتنظیمی زناشویی ، تحمل پریشانی هیجانی

نویسندگان

حمید سلیمی

دانش آموخته کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، گروه مشاوره، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

منصور سودانی

استاد، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • ReferencesAzadi, Z. (۲۰۱۱). Comparing the Effectiveness of Rational-Emotive-Behavior Therapy and ...
  • Banting, R., Butler, C., & Swift, C. (۲۰۱۸). The adaptation ...
  • Hajian, A., & Mohammadi, S. (۲۰۱۳). The effect of training ...
  • Shafer, K., James, S. L., & Larson, J. H. (۲۰۱۶). ...
  • Wilson, K. L., Charker, J., Lizzio, A., Halford, K., & ...
  • نمایش کامل مراجع