ارزیابی تبخیر و تعرق پتانسیل تحت تاثیر تغییر اقلیم با استفاده از مدل SWAT (منطقه مطالعاتی : زیرحوضه آجی چای ، حوضه دریاچه ارومیه ، ایران)

وقوع تغییر اقلیم در یک منطقه ، متغیرهای اقلیمی و هیدرولوژیکی را تحت تاثیر قرار می دهد که تبخیر و تعرق (ET) از مهمترین آنهاست . از آنجا که ET یکی از متغیرهای اصلی در محاسبه بیلان آب و از عوامل کلیدی برای برنامه ریزی و مدیریت مناسب آبیاری در اراضی کشاورزی است ، برآورد دقیق ET در هر حوضه آبریز ضروری است . هدف از مطالعه حاضر، مقایسه روشهای پنمن -مانتیث و هارگریوز برای برآورد تبخیر و تعرق پتانسیل (PET) با استفاده از مدل SWAT در حوضه آجی چای دریاچه ارومیه برای دوره پایه (۲۰۱۶-۱۹۸۷) و تحت تاثیر تغییر اقلیم (۲۰۵۰-۲۰۲۱) است . نتایج ارزیابی مدلهای اقلیمی نشان داد که مدل CANESM۲ تحت گزارش پنجم IPPC با روش ریزمقیاسنمایی LARS-WG تحت سناریو RCP۸.۵ دارای دقت بالاتری در شبیه سازی دادههای اقلیمی است . نتایج نشان داد که تغییرات دماهای کمینه و بیشینه در دوره تغییر اقلیم نسبت به دوره پایه افزایشی است ؛ هرچند، درصد تغییرات بارندگی در بیشتر ماهها و مقیاس سالانه کاهشی است . ارزیابی روشهای برآورد PET نشان داد که در هر دو دوره زمانی ، مقادیر PET با روش PM بیشتر از روش HA است . همچنین ، شیب خط روند افزایشی مقادیر PET با هر دو روش برآورد شده برای دوره تغییر اقلیم در مقایسه با دوره پایه بیشتر است . با توجه به تغییرات اقلیمی پیش رو، این نتایج می توانند به مدیران منابع آبی و کشاورزان کمک کنند تا برنامه های مناسبی برای آبیاری و مدیریت منابع آبی در منطقه اجرا کنند.