انقلابات و تاسیس نظم های اجتماعی

در پاسخ انقلاب ها در تعبیری کلی و خارج از مناقشات نظری به عنوان دگرگونی های بزرگ و تغییرهای بنیادین شناخته می شوند که نظم پیشین را از میان برده و نظم جدید را بنیان گذاری می کنند به این مسئله که چگونه این تغییر و دگرگونی و نظم یابی ممکن می شود، نظریات مختلفی در حوزه علوم اجتماعی داده شده است. اولین صورت بندی ها از چگونگی نظم یابی جامعه به واسطه نظریه پردازان قرارداد اجتماعی و سپس اقتصاددانان سیاسی صورت بندی شده است. پرسش هابزی اما در مرکزیت تمامی بررسی ها قراردارد؛ چگونه امکان دارد که افرادی با امیال متفاوت یک جامعه را تشکیل بدهند؟ دورکیم در پاسخ به این مسئله از تجربه امر قدسی به عنوان عنصر پیونده دهنده ارزشی نام می برد و وبر کاریزما را به عنوان ارزش گذاری می داند که افراد از طریق تسلیم یا ایمان به کاریزما با یکدیگر پیوند برقرار می کنند. نظریات عام اجتماعی در باب چگونگی تشکیل جامعه از آن حیث که انقلاب ها هم به معنای تشکیل مجدد نظم اجتماعی هستند می تواند به عنوان پاسخی برای معضله ی نظریه پردازی پیرامون انقلاب ها در نظر گرفته شود.