Blood Glucose Alterations in Spinal versus General anesthesia in those undergoing Cesarean Section Delivery

زمینه و هدف: آسیب های بدنی یا جراحی سبب ایجاد پاسخ های متابولیکی در بدن می شوند. تغییرات قند خون یکی از انواع این پاسخ ها است. یکی از راه های موثر برای کاهش پاسخ سیستم درون ریز- متابولیک بی حسی نخاعی است. بنابراین ما این مطالعه را با هدف مقایسه سطوح قندخون قبل، حین و بعد از عمل هدایت کردیم تا بتوانیم قسمتی از پازل بیهوشی را تکمیل نماییم.   مواد و روش ها: این مطالعه یک بررسی کوهورت گذشته نگر بود که بر روی ۱۲۶ بیمار ۳۸-۱۸ ساله تحت جراحی سزارین انجام شد. شصت و سه زن تحت بی حسی نخاعی به عنوان گروه اول و گروه دوم ۶۳ بیمار با بیهوشی عمومی در نظر گرفته شد. سطح گلوکز به وسیله گلوکومتر سی دقیقه قبل از جراحی، در طول عمل و سی دقیقه بعد از اتمام جراحی ثبت گردید.   نتایج: میانگین سطح قند خون در گروه بی حسی نخاعی به طور قابل ملاحظه ای بین سه اندازه گیری متفاوت بود(p value = ۰.۰۰۷)  و در گروه بیهوشی عمومی این تفاوت بیشتر بود (p value < ۰.۰۰۱). میانگین قند خون سی دقیقه قبل از جراحی در بی حسی نخاعی و بیهوشی عمومی به ترتیب ۸۱.۴۹±۱۴.۶۴ و ۸۴.۰۹±۱۰.۹۵، (p value = ۰.۲۶)، در حین جراحی به ترتیب ۸۶.۵۰±۲۳.۴۹ و ۹۰.۷۴±۱۷.۸۲، (p value = ۰.۲۵۶) و نهایتا سی دقیقه بعد از عمل که به ترتیب ۷۹.۹۳±۱۸.۳۵  و۹۴.۸۷±۱۶.۳۲، (p value < ۰.۰۰۱) بود.   نتیجه گیری: بی حسی نخاعی روش موثرتری در کاهش تغییرات قند خون مادران در طول عمل سزارین و در نتیجه کاهش عوارض جانبی آن است.