رژیم بین المللی هراس اخلاقی: نقش رسانه

هراس اخلاقی به حساسیت بالای مردم به برخی مسائل اجتماعی که نوعا به عنوان تهدید نظم اجتماعی مطرح می شود، اطلاق شده است. این آموزه نخستین بار توسط استنلی کوهن در سال ۱۹۷۲ مطرح شد. به نظر وی هراس اخلاقی زمانی بروز می کند که شرایط حالت ، فرد و یا گروهی از افراد به عنوان تهدیدی برای ارزش ها و علایق اجتماعی معرفی می شوند در نظریه ی کوهن دو دسته افراد نقشی کلیدی دارند: از یک سو، افرادی که هنگام احساس خطر برای ارزش های غالب فرهنگی یا اجتماعی هراس اخلاقی را دامن می زنند؛ این افراد کارفرمایان اخلاقی نام گرفته اند. از سوی دیگر، افرادی که متهم به نقض نظم اجتماعی می شوند و جماعت اهریمنی خطاب می شوند هراس اخلاقی با خصوصیاتی مانند نگرانی ، خصومت، اجماع ، پاسخ نامتناسب به جرم و ناپایداری شناخته می شود. نقش رسانه ها در ایجاد هراس اخلاقی انکار ناشدنی است رسانه ها با جنجال آفرینی و شایعه پراکنی به آشوب های اخلاقی دامن می زنند و خواسته و یا خواسته هراس اخلاقی را به وجود می آورند برای ایجاد هراس اخلاقی نیازی به وجود عمد در اقدامات رسانه ها نیست بلکه کافی است که رسانه ها با گزینش گری رسانه ای اقدام به انتشار اخبار و داده ها نمایند و همین امر می تواند نگرانی اضطراب و هراس را در دل مردم ایجاد نماید. هراس اخلاقی تنها به دلیل شوک و هراس ایجاد شده مدنظر قرار نمی گیرد. بلکه این هراس اخلاقی سبب می شود تا پاسخی نامتناسب به آسیب مورد نظر داده شود و این امر می تواند آسیب های بیش تر را به دنبال داشته باشد و یا سبب شود جامعه از توجه به آسیب های مهم تر بازبماند.