مبانی قاعده ی نقض قابل پیش بینی
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات حقوقی، دوره: 14، شماره: 3
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 36
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LAWRS-14-3_010
تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1402
چکیده مقاله:
قاعده ی نقض قابل پیش بینی،با وجود اصول ثابتی که دارد،همواره پرسش های زیادی را با خود به همواره داشته و ابهاماتی مواجه بوده است. این پرسش ها و ابهامات حقوق دانان را بر آن داشته تا هر یک،بر اساس اندیشه های خود،مبنایی حقوقی برای این قاعده مطرح کنند تا بتوانند براساس آن مبنا،جنبه های تاریک و ناشناخته ی قاعده را پاسخ گویند.لذا در حقوق ملی،در توجیه قاعده ی نقض قابل پیش بینی ،مبانی بسیار متفاوتی مطرح شده است. تسهیل عملی،غیرممکن شدن اجرای قرارداد، نقض واقعی، نقض گریزنا پذیر، حمایت از انتظارات معقول،مسئولیت غیر قراردادی، تهدید به نقض، اینجانب و قبول، شرط ضمنی،پیش شرط ضمنی و تئوری غیر حقوقی،نظریه هایی هستند که برای توجیه این قاعده ارایه شده اند. اما به نظر می رسد هیچ یک از این نظرایات، نمی تواند به طور کامل و جامع این قاعده را توجیه نماید. به نظر با تفکیک شرط مدت در قرارداد، و حذف آن در شرایط وقوع نقض، می توان به مبنای بهتری برای توجیه این قاعده رسید که هم با اصول حاکم بر قراردادها تناسب کامل دارد و هم عملکرد قاعده را به خوبی توجیه کرده و زوایای تاریک آن را روشن می سازد
نویسندگان
حمید رضا نیکبخت
استاد دانشکده ی حقوق دانشگاه شهید بهشتی.
عباس کاظمی نجف آبادی
دانش آموخته ی دکتری حقوق خصوصی.