شیوه های تحول آفرینی اثربخش در مدارس و نظام آموزش و پرورش مبتنی بر اسناد بالادستی

مطابق با سند تحول بنیادین آموزش و پرورش در صورت اجرایی سازی مفاد این سند می توان شاهد رشد و توسعه مدارس در سراسر کشور بود. مدرسه در سند تحول بنیادین نقشی اساسی دارد چرا که مدرسه محیط اجتماعی سازمان یافته‎ای مشتمل بر مجموعه‎ای از افراد و روابط و ساختارهای منظم است؛ برای کسب مجموعه‎ای از شایستگی‎های لازم فردی، خانوادگی، اجتماعی که متربیان برای وصول به مرتبه‎ای از آمادگی جهت تحقق حیات طیبه در همه‎ی ابعاد فردی، خانوادگی و اجتماعی باید آن‎ها را به دست آورند. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی «بررسی اثربخشی سند تحول بنیادین آموزش و پرورش بر توسعه مدارس سراسر کشور» می باشد. روش پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده و شیوه گردآوری داده ها نیز مبتنی بر شیوه کتابخانه ای و اسنادی می باشد که این داده های به دست آمده با رویکرد توصیفی – تحلیلی در راستای رسیدن به موضوع پژوهش حاضر مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که مدرسه در جمهوری اسلامی ایران، جلوه ای ست از مراتب حیات طیبه و دارای ویژگی های منحصر از بقیه کشورها می باشد؛ برپایه ی این چشم انداز، مدرسه جلوه ای است از تحقق مراتب حیات طیبه، کانون عرضه ی خدمات و فرصت های تعلیم و تربیتی، زمینه ساز درک و اصلاح موقعیت توسط دانش آموزان و تکوین و تعالی پیوسته ی هویت آنان براساس نظام معیار اسلامی است.