ارزیابی تاثیر پرو‍ژه های باروری ابرها در افزایش میزان بارندگی (مطالعه موردی : استان اصفهان)

یکی از حساس ترین مراحل کار پروژه های افزایش بارش به وسیله باروری ابرها پاسخ به سوال میزان راندمان باروری یا مقدار آب اضافی استحصالی در اثر اجرای پروژه باروری ابرهاست. در این تحقیق جهت ارزیابی این نوع پروژه ها از نظر میزان آب استحصالی در اثر اجرای آن در استان اصفهان در سال آبی ۸۸-۸۷، از دو روش کنترل شناور وکنترل ثابت استفاده گردیده و این دو روش با هم مقایسه شدهاند. در روش کنترل شناور، با توجه به اثر دو ساعته مواد پس از تزریق به ابر، بر روی نقشه مربوطه منطقه حاصل از روی هم اندازی مناطق تحت تاثیر مواد باروری در پروازهای انجام شده در هر ماه به عنوان منطقه هدف لحاظ می شود، سپس نواری به عرض ۵۰ الی ۷۰ کیلومتر از مرز منطقه هدف به عنوان منطقه کنترل در نظر گرفته می شود. لازم به ذکر است که در روش کنترل ثابت به جای ارتفاع بارش ایستگاه های منطقه کنترل حجم بارش ایستگاه های کنترل در نظر گرفته می شود. نتایج به دست آمده از این تحقیق به این ترتیب می باشد که در روش کنترل ثابت در ماه ژانویه هیچ گونه تغییری در روند بارش ایجاد نشد در صورتی که در ماه های فوریه، مارس به ترتیب ۷۶% و ۳۱% افزایش بارش و در ماه آوریل ۳۳- % کاهش بارش را نشان می داد. همچنین نتایج با استفاده از روش کنترل شناور در ماه های فوریه و مارس به ترتیب ۷۱% و ۲۸% افزایش بارش و برای ماه های ژانویه و آوریل به ترتیب ۵-% و ۲۷/۵-% کاهش بارش را نشان می داد.