تحلیل سرعت به روش شباهت تفاضلی خودران با قدرت تفکیک بالا
محل انتشار: مجله فیزیک زمین و فضا، دوره: 40، شماره: 2
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 48
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESPHYS-40-2_004
تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1402
چکیده مقاله:
هدف از تحلیل سرعت، به دست آوردن مقادیر سرعت برون راند نرمال درحکم تابعی از زمان دورافت- صفر نقاط میانی مشترک در طول خط برداشت لرزهای است. از آنجا که دقت نتایج تحلیل سرعت در روش هایی که بر پایه شباهت هستند، بستگی به روش به کار رفته برای اندازه گیری شباهت دارد، عرضه روشی که قدرت تفکیک بیشتری را فراهم آورد ضروری است. اگرچه روش ضریب شباهت (Semblance coefficient) به منزله متداولترین روش اندازه گیری شباهت، طیف سرعت با دقت خوبی را فراهم می آورد، اما افزایش پهن شدگی پیک های طیف سرعت با ازدیاد عمق، عدم قطعیت در تعیین دقیق سرعت را افزایش می دهد. همچنین این روش در تشخیص رویدادهای تداخلی دریک پنجره زمانی کوتاه، وجود پدیده معکوس شدگی قطبیدگی و در مدلهای زمین با لایه بندی نازک، درست عمل نمی کند. برای به دست آوردن طیف سرعت دقیق تر، در این مقاله دو روش جدید شباهت تفاضلی معین و شباهت تفاضلی خودران با قدرت تفکیک زیاد برای اندازهگیری شباهت معرفی میشود که بر پایه شباهت تفاضلی (Differential-semblance) هستند و با مقدار ضریب شباهت به دست آمده وزن دار میشوند. در این روشها از فن خودرانی (Bootstrapping)، برای چینش تصادفی ردلرزه های ثبت نقطه میانی مشترک استفاده می شود تا انحراف زمان رسید آنها را از حالت افقی بهتر نشان داده و موجب افزایش ضریب شباهت تفاضلی شود. این روش ها با کمی هزینه محاسباتی بیشتر، قدرت تفکیک بیشتری را نسبت به روش شباهت متداول فراهم میآورند. افزایش در قدرت تفکیک طیف سرعت به وسیله روش های پیشنهاد شده، با اجرای آنها روی دادههای لرزهای مصنوعی و واقعی آشکار و با روش مرسوم ضریب شباهت مقایسه شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
A. Majidi
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه
H. R. Siahkoohi
گروه فیزیک زمین، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران
R. Nikrouz
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه