تغییرات عمق موهو و نسبت VP/VS در گستره اصفهان با استفاده از تحلیل تابع انتقال گیرنده

تابع های انتقال گیرنده، سری های زمانی هستند که از واهمامیخت مولفه قائم و مولفه شعاعی (مولفه افقی چرخش یافته در راستای چشمه زلزله) لرزه نگاشت دورلرز به دست میآیند و بیانگر پاسخ نسبی ساختار زمین درمحل گیرنده لرزهای هستند. به منظور به دست آوردن تابع های انتقال گیرنده ابتدا سه مولفه Z، N و E لرزه نگاشت های دورلرزه (۳۰ تا ۹۵ درجه) و بزرگای ۵/۵ و بالاتر در بازه زمانی ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۷ را انتخاب و بعد از حذف منحنی پاسخ لرزه نگار، تحت زاویه آزیموت پشتی و زاویه ورودی موج دوران می دهیم تا مولفه های L، Q و T به دست آید. سپس با واهمامیخت در حوزه بسامد مولفه L از دو مولفه Q و T، اثر چشمه و مسیر از لرزه نگاشت ها برداشته می شود و با تبدیل معکوس فوریه تابع های واهمامیخت شده، آنچه روی مولفه Q باقی می ماند همان تابع انتقال گیرنده موج P است که شامل انرژی تبدیل شده P به S (PS) و حاوی اطلاعاتی در مورد ساختار زیر ایستگاه است. زمان رسید فاز تبدیلی Ps اولیه در تابع انتقال گیرنده نشان دهنده عمق ناپیوستگی موهو و دامنه فاز تبدیلی، اختلاف آکوستیک امپدانس محیط را نشان می دهد. در این مقاله با استفاده از روش تابع انتقال گیرنده موج P و استفاده از ۲۰۰ لرزه نگاشت کوتاه دوره دورلرز ثبت شده در ۵ ایستگاه شبکه لرزه نگاری اصفهان، وابسته به موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، عمق موهو و نسبت VP/VS در گستره اصفهان تعیین شد. تحقیقات گرانی سنجی نشان می دهد که ضخامت پوسته در نوار سنندج- سیرجان که بخش جنوب غربی ایران مرکزی را تشکیل می دهد حدود ۵۰ تا ۵۵ کیلومتر است و همچنین براساس این تحقیقات عمق موهو در گستره اصفهان بین ۵/۳۸ تا ۴۳ کیلومتر به دست آمد. در این تحقیق نقشه تغییرات عمق موهو در گستره اصفهان به دست آمده است. با استفاده از فازهای تکراری پوسته (PpPs , PpSs + PsPs) و رسم نمودار ضخامت پوسته برحسب VP/VS برای ۵ ایستگاه لرزه نگاری در گستره اصفهان نسبت VP/VS بین ۷۱/۱ تا ۷۹/۱ به دست آمد؛ بنابر این در این گستره میانگین عمق موهو ۴۰ کیلومتر و میانگین نسبت VP/VS ، ۷۴/۱ به دست آمد.