بررسی توانایی نشانگر ناپیوستگی ساختاری محلی روی داده های لرزه ای سه بعدی در شناسایی ریزگسل ها

در این مقاله تفکیک پذیری و توانایی نشانگر ناپیوستگی ساختاری محلی روی داده های لرزه ای سه بعدی در شناسایی ریز گسل ها بررسی شده است. بدین منظور سه مدل زمین شناسی متفاوت تولید شد. در این مدل ها موجک چشمه لرزه ای یک موجک ریکر ایستا با فاز صفر است. در ضمن فرض شد اثرات کاهش دامنه لرزه ای با افزایش عمق و پدیده جذب جبران شده اند. مشخص شد که نشانگر ناپیوستگی ساختاری محلی به تغییرات ابعاد مکعب تحلیل و پارامترهای لرزه ای شامل نسبت دامنه سیگنال به نوفه و بسامد غالب موجک لرزه ای حساس است.در این تحقیق چگونگی تاثیر تغییر این پارامترها بر نتایج اعمال این نشانگر بررسی شد و برای هر مدل مقادیری از نسبت دامنه سیگنال به نوفه، بسامد غالب موجک لرزه ای و ابعاد مکعب تحلیل که بهترین نتایج را به دست داده اند، درحکم مناسب ترین مقادیر برای این پارامترها پیشنهاد شدند.