برآورد تخلخل از داده های لرزه ای با استفاده از مدل سازی فیزیک سنگ در مخزن آسماری میدان منصوری

هدف نهایی متخصصان ژئوفیزیک مخزن، تعیین خصوصیات مخزنی، نظیر سنگ شناسی و تخلخل و شرایط آن، نظیر فشار و نحوه توزیع سیال با استفاده از داده های لرزه ای است. برای دستیابی به این هدف می توان مدل های فیزیک سنگ را بر حجم خصوصیات کشسانی به دست آمده از داده های لرزه ای اعمال کرد. اساس مدل های فیزیک سنگ، تعیین خصوصیات کشسانی و مخزنی در شرایط یکسان به لحاظ زمین شناسی و با استفاده از آزمایش های کنترل شده است. داده های آزمایشگاهی مورد نظر غالبا از نگار و یا مغزه به دست می آیند. هدف از این مقاله، استفاده از تحقیقات فیزیک سنگ و نگار به منظور محاسبه کمی تخلخل از حجم امپدانس صوتی حاصل از معکوس سازی داده های لرزه ای در مخزن آسماری میدان منصوری است. نتایج این بررسی نشان می دهد که مدل نیور- ورکین (۱۹۹۶) برای محاسبه تخلخل در بخش ماسه سنگی و مدل رایمر-گرینبرگ-کاستاگنا (۱۹۹۷) برای پیش بینی تخلخل در بخش کربناته مخزن آسماری، مناسب است و این دو مدل، مقدار تخلخل را در بخش مخزنی سازند آسماری تا %۳۰ برآورد می کنند. این مقدار تطابق خوبی با مقادیر اعلام شده در گزارش های فیزیک سنگ مخزن، نشان می دهد.