اثربخشی درمان مبتنی بر ذهنی سازی کودک بر ظرفیت تاملی والدین مطلقه دارای کودکان پنج تا دوازده سال
محل انتشار: نشریه پرستاری کودکان، دوره: 9، شماره: 4
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 188
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PEN-9-4_004
تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: فرزندان معمولا از طلاق والدین درک دقیق و درستی ندارند؛ گاهی احساس می کنند که خود مسئول طلاق والدین هستند و امیدوار نیستند که پس از طلاق والدین زندگی بهتری داشته باشند. بنابراین لازم است تلاش های زیادی انجام دهند تا به سازگاری و سلامت روان لازم برسند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر ذهنی سازی کودک بر ظرفیت تاملی والدین مطلقه دارای کودکان پنج تا دوازده سال شهر اصفهان انجام شد.
روش : طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و همراه با دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعه ی آماری شامل کلیه والدین مطلقه دارای کودکان ۵ تا ۱۲ سال شهر اصفهان در بهار سال ۱۴۰۱ بود. بدین منظور از طریق درج فراخوان در شبکه های اجتماعی و دعوت به شرکت در پژوهش، به شیوه نمونه گیری دردسترس و با در نظر گرفتن ملاک های ورود و خروج، تعداد ۳۰ نفر انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (۱۵ نفر آزمایش و ۱۵ نفر کنترل) گمارده شدند. افراد گروه آزمایش به مدت ۱۲ جلسه ۶۰ دقیقه ای در جلسات درمان مبتنی بر ذهنی سازی کودک شرکت کردند؛ اما برای گروه کنترل، مداخله ای صورت نگرفت. ابزار پژوهش، شامل پرسشنامه ظرفیت تاملی والدین لوتین و همکاران (۲۰۱۷) بود. داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در نرم افزار SPSS-۲۶ تحلیل شد.
نتایج : نتایج نشان داد که مداخله درمانی ذهنی سازی کودک بر ظرفیت تاملی والدین و ابعاد آن شامل پیش ذهن سازی، اطمینان از وضعیت روانی و کنجکاوی در مورد وضعیت روانی والدین مطلقه دارای کودکان ۵ تا ۱۲ سال در دو مرحله پس آزمون و پیگیری تاثیر معنی داری داشته و و اثرات درمان در طول زمان ثابت باقی مانده است (۰/۰۱p<).
نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی پروتکل درمانی ذهنی سازی کودک بر ظرفیت تاملی والدین مطلقه دارای کودکان پنج تا دوازده سال پیشنهاد می شود برای تدوین برنامه های آموزشی و درمانی والدین، اقدامات موثری از سوی متخصصین آموزشی و درمانی به انجام برسد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آرزو کریمی فارسانی
Msc Student of Cilinical Psychology, Department of Psychology, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran.
منصوره بهرامی پور اصفهانی
Assistant Professor, Department of Psychology, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :