اثر سوپرجاذب ها و دور آبیاری بر رشد زایشی نهال گل رز

کاهش تلفات آب و کاهش دفعات آبیاری یکی از راه کارهای اساسی در توسعه کشاورزی، موفقیت طرح های منابع طبیعی، به حداقل رساندن تنش های وارده به نهال های کاشته شده در عرصه های طبیعی و افزایش بهره وری از منابع خاک و آب محسوب می گردد و در این راستا یکی از این روش ها استفاده از سوپرجاذب ها است. این پژوهش به منظور بررسی اثر سوپرجاذب ها بر افزایش دور آبیاری و میزان رشد نهال گل رز در سطح مزرعه و به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۳ تکرار انجام شد. فاکتورها شامل سوپرجاذب در ۴ سطح صفر، ۴۰، ۹۰ و ۱۴۰ گرم و دور آبیاری در ۴ سطح ۶، ۱۰، ۱۴ و ۱۸ روز بودند. نتایج پژوهش نشان داد که سوپرجاذب در افزایش دور آبیاری و پارامترهای مختلف رشد در نهال گل رز تاثیر معنی داری دارد. در پارامترهای کیفی، سطح ۴۰ و ۹۰ گرم سوپرجاذب در پارامتر تعداد شاخه اصلی تاثیر مثبت نشان داده و در پارامترهای تعداد کل شاخه ها و تعداد گل تاثیر معنی داری نشان نداد. در عامل دور آبیاری نیز در مورد پارامترهای تعداد شاخه اصلی و تعداد کل شاخه ها سطح شاهد و ۱۰ روز دور آبیاری با دیگر سطوح اختلاف معنی داری داشت و افزایش دور آبیاری و کاهش میزان دسترسی به آب در نهال ها سبب کاهش میزان گل دهی شد. به طوری که در پارامتر تعداد گل، سطح ۱۰ روز آبیاری با داشتن سطوح مختلف سوپرجاذب دارای تفاوت معنی داری با سایر سطوح و حتی آبیاری شاهد بدون سوپرجاذب گردید. همچنین میزان غنچه دهی نهال ها نیز در ماه های مختلف نتایج متفاوتی نشان داد.