تاثیر نوع و مقدار مصرف تعدادی از آفت کش های پرمصرف بر رشد و تثبیت بیولوژیک نیتروژن در سویا

مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر تعدادی از آفت کش های پرمصرف در استان گلستان بر رشد و تثبیت بیولوژیک نیتروژن در سویا (Glycine max (L.) Merr.) انجام شد. آزمایش با سه فاکتور نوع آفت کش (شامل ۱۰ نوع علف کش، حشره کش و کنه کش)، مقدار مصرف آفت کش (به میزان توصیه شده و دو برابر آن) و رقم سویا (سحر و ویلیامز) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تکرار به صورت فاکتوریل در گلدان به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که هر سه فاکتور یاد شده بر وزن خشک کل بوته (TDW)، وزن خشک برگ (LDW)، درصد نیتروژن (N درصد) و پروتئین (PR درصد)، مقدار کل نیتروژن (TN) و میزان تثبیت بیولوژیک نیتروژن (BNF) در بوته در سطح احتمال یک درصد تاثیر گذاشته است. هم چنین، اثرات متقابل بین سطوح دو فاکتور نوع و مقدار مصرف آفت کش معنی دار بود. بر اساس نتایج می توان آفت کش های مورد آزمایش را به سه گروه تقسیم نمود، الف) علف کش پس رویشی گالانت سوپر و حشره کش آدمیرال که مصرف آن ها حتی به میزانی بیش از مقدار توصیه شده (تا دو برابر) بر TN و BNF تاثیر منفی ندارد، ب) علف کش پس رویشی بازاگران، حشره کش دورسبان و کنه کش های اومایت و نئورن که مصرف آن ها به میزان توصیه شده بر TN و BNF تاثیر منفی ندارد اما در صورت مصرف به میزان بیش از مقدار توصیه شده (دو برابر) موجب کاهش TN وBNF می شوند، و ج) علف کش های پیش کاشتی ترفلان و سونالان، علف کش پس رویشی فوزیلید و حشره کش- کنه کش نوواکرون که حتی در صورت مصرف به میزان توصیه شده بر TN و  BNFتاثیر منفی می گذارند. نتایج این مطالعه بر اهمیت نوع آفت کش انتخاب شده و مقدار مصرف آفت کش ها تاکید می نمایند. بین دو رقم مورد مطالعه، رقم ویلیامز (رشد- نامحدود) به لحاظ کلیه صفات به استثنای N درصد وPR  درصد بر رقم سحر (رشد- محدود) برتری داشت.