بررسی و رتبه بندی عوامل موثر بر میزان رضایت مندی شهروندان از کیفیت محیط زندگی (مطالعه ی موردی: مقایسه ی بافت قدیم و جدید شهر شیراز)

اندازه گیری میزان رضایت از محیط، پیچیده و متاثر از مجموعه عوامل فراوانی است. بر این اساس، با توجه به مطالعه ی ادبیات نظری مربوط به کیفیت محیط، چارچوبی مفهومی، متشکل از عوامل شانزده گانه و در چهار سطح، برای بررسی در بافت های قدیم و جدید شیراز گردآوری و مبنای پژوهش و تحلیل قرار گرفته است. روش انجام پژوهش، توصیفی تحلیلی بوده و از شیوه‎های آماری به‎ویژه آزمون T تک نمونه ای، فراوانی و رگرسیون خطی چند متغیره، استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که عوامل تاثیرگذار در کیفیت محیط در دو محدوده ی مورد بررسی تا حد زیادی یک‎سان بوده است؛ به‎علاوه مشخص شد، ساکنان بافت جدید نسبت به ساکنان بافت قدیم تا حدودی از کیفیت محیط زندگی‎شان رضایت بیشتری دارند. بررسی ها نشان داد که در سه سطح مورد بررسی (خانه، محله و شهر) هم در بافت جدید و هم در بافت قدیم، بیشترین میزان رضایت‎مندی مربوط به مقیاس شهر و کمترین آن مربوط به وضعیت کیفیت محیط در مقیاس محله‎ها بوده است؛ همچنین مشخص شد در بافت جدید بعد اقتصادی اجتماعی و در بافت قدیم بعد ادراک‎شده بیشترین تاثیرگذاری را در رضایت‎مندی از کیفیت محیط زندگی شهروندان داشته است.