بررسی طرح تجهیز، نوسازی و یکپارچه سازی اراضی شالیزاری استان مازندران با هدف بهبود وضعیت کشاورزی

امروزه نیاز به بهبود وضعیت کشاورزی و استفاده بهینه از منابع آب و خاک بیش از پیش امری ضروری می باشد. به همین منظور، کشاورزان و بهرهبرداران، در صورت لزوم به اجرای انواع طرح تجهیز، نوسازی و یکپارچه سازی اراضی شالیزاری در ایران به خصوص مناطق شمالی کشور از جمله استان مازندران می پردازند. این طرح پیامدهای مثبت و بسیار خوبی از لحاظ اقتصادی (افزایش راندمان تولید، افزایش درآمد)، زیست محیطی (کاهش مصرف بی رویه سموم و کودهای شیمیایی ، کاهش ضایعات محصول)، فنی (مدیریت مزرعه و مدیریت آب)، اجتماعی (مشارکت اجتماعی کشاورزان) و فرهنگی (تحولات مهارت، دانش و نگرش) دارد. به م نظور بهبود اجرای طرح، راهکارهایی وجود دارد که می توان به نگهداری از تاسیسات و ماشین آلات، سرکشی به کانالهای آبیاری ، ترویج و آموزش کشاورزی ، ایجاد تعاونی های تولید، اعطای تسهیلات اعتباری و بیمه محصولات برای شالیکاران اشاره کرد که در این مقاله به آن پرداخته می شود.