بررسی واژه سماء در قرآن

واژه "سماء" در اصل به معنای بلندی و ارتفاع است و اطلاق آن به صورت نسبی است، بدین گونه که به شیء در مقایسه با بالاتر از خودش "ارض" و در مقایسه با پایین تر از خودش "سماء" گفته می شود ولی در زبان عربی در بسیاری از مواقع این واژه به معنای آسمان در نظر گرفته می شود. در این مطالعه کلیه آیات قرآن که شامل واژه های السماء، السماء، السماء، السماوات، السماوات، سماء، سماء، سماوات هستند، در نظر گرفته شده و بر اساس برخی کلمات کلیدی یا مفاهیم، طبقه بندی شده اند. تعداد این آیات ۲۹۷ آیه است که از میان آن ها در ۲۲۳ آیه کلمه ارض نیز آمده است. کلیه آیات به جز ۱۱ آیه در ۱۵ دسته قرار گرفته اند. این دسته ها عبارتند از: آفرینش آسمان ها و زمین، خدای آسمان ها و زمین، تعلق هر چه در آسمان ها و زمین است به خداوند، احاطه علم خداوند به آنچه در آسمان ها و زمین است، دعوت به تفکر و اندیشه، ستایش خدا توسط هر چه در آسمان ها و زمین است، آنچه در آسمان و زمین است در تسخیر انسان، نزول از آسمان، سوگند به آسمان، فضا، ستارگان و صورت های فلکی، بالا رفتن در آسمان، ملکوت آسمان ها، آسمان در روز قیامت، بهشت و جهنم، فی السماء یا السماوات.