نقشه راه حرکت جمعی انجمن های علمی علوم پزشکی کشور در افق ۱۴۰۴

زمینه و هدف: فرهنگستان علوم پزشکی، موظف به اعتلای انجمن­های علمی و بهره­گیری از توان آن هاست. تدوین برنامه ای برای ارتقای مشارکت آن ها در سیاست­گذاری و برنامه­ریزی در ابعاد مختلف سلامت در افق ۱۴۰۴ ضرورت یافت. روش: این مطالعه توصیفی-تحلیلی به روش کیفی انجام شد. داده های ثانویه از تحلیل اسناد بالادستی و مستندات فعالیت های جمعی انجمن های علمی علوم پزشکی به دست آمد. داده های اولیه از نظرات ذینفعان سیاست گذاری مرتبط به روش مصاحبه و بحث گروهی متمرکز و نظرخواهی با پرسشنامه کتبی از ۱۳۸ انجمن علمی گردآوری شد. داده های تحلیل شده در سه بخش شناخت، جهت گیری و شیوه استقرار دسته بندی شد. تکالیف این برنامه ۵ ساله در چهار بخش صورت بندی و به نظرخواهی همه انجمن های علمی گذاشته شد. یافته ها: مرجع بودن انجمن­ها از دید متخصصان رشته و همکاران، ارتباط بسیار نزدیک با جامعه و توانمندی انجمن در قانون گذاری و برنامه ریزی از نقاط قوت آن هاست. نداشتن نقش در سیاست گذاری وزارت بهداشت و عدم اعتماد نظام سلامت به انجمن­ها، فرهنگ افراطی فردگرایی در جامعه علمی و ضعف کارگروهی و ضعف انجمن­ها در ارتباط با سیاست گذاران چالش های در اولویت آن ها است. دورنمای اجماع شده عبارت است از: شبکه/ شورای ملی انجمن های علمی علوم پزشکی در ۱۴۰۴ به عنوان مشاور مرجع و ناظر تخصصی در تدوین، استقرار و ارزشیابی قوانین وسیاست ها و همچنین رابط معتبر و تخصصی برای تعامل با مردم است و با ایفای سهم خود در دستیابی به اهداف سلامت و توسعه پایدارکشور به عنوان الگویی سرآمد در کشورهای منطقه و جهان اسلام شناخته می شود. نتیجه گیری: حرکت جمعی انجمن های علمی برای دستیابی به جایگاه اول منطقه چشم انداز ضروری و نیازمند اعتماد دولت و انجمن ها به یکدیگر است. عملیاتی کردن تقسیم کار ملی پیشنهادی این مطالعه اولین اقدام است.