شبکه های حمل و نقل از عوامل مهم و موثر بر پتانسیل توسعه مناطق شهر شیراز

شهرها با توجه به امکاناتی که در اختیار دارند همواره تلاش برای افزایش دانش فنی و فراهم کردن تسهیلاتی برای دستیابی به شبکه هایی با ظرفیت کافی و باکیفیت می کنند. از اهداف برنامه ریزی حمل و نقل، بهبود امکانات فعلی و یا ارائه طرحی مناسب برای آینده است که عوامل مختلفی در این زمینه تاثیر دارند. شناسایی سیاست هایی که به یک سیستم حمل ونقل پایدار منجر شود یک چالش عمده برای سیاست گذاران است، چرا که این بخش، آکنده از عدم قطعیت ها است. سیستم حمل و نقل متشکل است از فعالیت های بین مکانی و مجراهای انطباق یافته که بین فضاهای انطباق یافته یک شهر، منطقه، کشور و یا کشورها برقرار می باشد. فضاهای انطباق یافته به عنوان محل فعالیت های انسانی از همدیگر فاصله دارند و این مسئله ضرورت مجراها را به عنوان محمل حرکت و ارتباط بین آن ها را ایجاد نموده و در نتیجه سیستم های حمل و نقل با هدف ارتباط و حرکت بین فعالیت های مختلف انسانی با و یا بدون وسیله حمل، شکل می گیرند. شهرداری ها مسئول ایجاد و نگهداری تاسیسات ترافیک شهری اند. در شبکه راه های شهری برای دسترسی کوتاه، پیاده روها و برای دسترسی بلند، سواره روها هستند. گره گاه ها و پایانه ها، ایستگاه ها و پار کینگ های ترافیک سواره، بخش مهمی از تاسیسات ترافیکی به شمار می روند. اقتصاد ایجاد تاسیسات ترافیکی و نگهداری آنها و همچنین امور ساختمانی مربوط به آنها معرف و شاخص میزان رشد اقتصادی است. مدیریت سیستم های حمل و نقل فرایندی برای برنامه ریزی و اجرای سیستم یکپارچه حمل و نقل شهری است که هدف اصلی آن حفاظت از منابع مالی و انرژی و همچنین حفظ کیفیت منابع زیست محیطی و بهبود سطح زندگی مردم می باشد. بر طبق قوانین دولت مرکزی، خودروهای شخصی، وسایل حمل و نقل عمومی، تاکسیها، عابران پیاده و دوچرخه ها همگی باید به عنوان اجزای منفرد سیستم حمل و نقل تقلی شوند.