لزوم گسترش فضای سبز شهری منطبق بر کالبد بصری و ارزیابی مزایای توسعه آن در کلانشهرها

امروزه در شهرها به فضای سبز، چمنها و باغچه در مسیر راه ها توجه زیادی می شود و برای نگهداری آنها هزینه زیادی پرداخت می گردد. نوارهای سبزی که بین پیاده رو و خانه های مسکونی قرار دارد برای هر تازه واردی به محله های شهر شیراز، خوش آیند و دلپذیر است. مردم دوست دارند مدتها در کنار این نوارهای سبز و زیبا قدم بزنند و آنها را از نزدیک لمس کنند گاهی بی اختیار داخل چمنها می شوند، بدون آنکه قصد خراب کردن آنها را داشته باشند. این چمنها و نوارهای سبز کنار خیابانها و مقابل خانه ها اگر با توجه بیشتری نگهداری شوند مدتها به حیات خود ادامه می دهند و چشم اندازهای نشاط انگیز و شوق برای شهرها فراهم می کنند. فضاهای سبز و پارکها همچون ریه های شهر عمل می کنند. آنها گاز کربنیک را گرفته و اکسیژن پس می دهند و از این راه به پالایش هوای شهر کمک می کنند. همچنین با تعریق مداوم، هوا را مرطوب کرده و در نتیجه بیماریهای تنفسی را کاهش می دهند. شهرها برای حرکت و پویایی به راه و برای زنده ماندن به فضای سبز نیاز دارند. این هر دو بایستی به نحوی در بافت شهر ترکیب شوند که مکمل یکدیگر باشند نه مزاحم یکدیگر . بدین طریق است که پارکها مشکلی برای عبور و مرور ایجاد نخواهند کرد و راهها نیز برای ادامه خود به حریم فضای سبز تجاوز نخواهند کرد. در هر حال برای اجرای هر طرح فضای سبزی لازم است که تاثیر ترافیکی آن نیز سنجیده شود و اگر قرار است در اجرای یک طرح هندسی تعدادی درخت قطع شود، میزان سودی که چند درخت در تلطیف هوای شهر دارند، در قبال تاخیری که ممکن است در ترافیک محل ایجاد کنند محاسبه شود و اگر منظور از ایجاد فضای سبز تنها مبارزه با آلودگی هواست ، بایستی به زیانهای ناشی از ترافیک نیز توجه شود.